در برگه ای ، کوتاه ! سلام .

در سیاهی رویایم به جست و جوی نوای ساده ای بودم ، هرچه میرفتم بیش‌تر به پوچی میرسیدم . در این جهان سیَه‌رو هیچ سپیده دمی طلوع نمیکرد . بر پیچ و خم ابرها پر میگشودم و در یافتن جست و جوی خویش هراسان هراسان میرفتم و میرفتم . در ناگهان لحظه ای ، توقف بر بال هایم نشست ، چشمانم غرق در شوق و قلبم تنها یک ضربانش را از بدن پرشور و هیجانم دریغ نمیکرد .

بر سوی آن اتاقک سپیدگون پرگشودم . نوای دلنشینی به گوش میرسید ، مخلوطی از نواره های پیانو و سِل بود . از پنجره نیم نگاهی به داخل انداختم و مجذوب انجا شدم ؛ شمعی با سپیده اش رویایم را زیبا و تازه نشان میداد . داخل رفتم ، به سوی رادیو رفتم و کنارش نفسی تازه کردم . متوجه دخترکی شدم که با مظلومیت بر تختش خفته بود ؛ از کنارش گذری کردم و سوی آن سپیده رفتم ، چنان مجنون بر فراز چشمان درخشان لیلی ام گشتم .

پس در اغوش او چشم بستم و در آستانه ی بیخوابی ، بر خواب درودی گفتم . نشود فاشِ کسی ،، هرچه بود در بین ما .

کلمات من این صفحه را تشکیل میدهند و نگاه های شما ، برق چشمان من را تشکیل میدهند .! مورد پسندتون قرار گرفته ؟ لایک و نظرتونو ببینم ؟