داستان با شما کلاس ماجراجوییp²

دیگه من بچه شیش ماهه ام دیگه چه میشه کرد.. p² از زبان ماریا: یه صدا اومد و سوفیا بهترین دوستم رفت تو تا ببینه چه خبره. اون بهترین دوستم بود. از وقتی که بهترین دوستم من رو سرکار گذاشت و ترکم کرد اون شده بود بهترین دوستم. تابستون هم همیشه تو پارک قرار می‌گذاشتیم و همدیگه رو میدیم. خوشحال بودم که همکلاسی هستیم. یک دفعه یه صدای دیگه اومد که باعث شد خانم میلر هم متوجه رفتن سوفیا بشه.خانم میلر: اونجا چه خبره؟ نادیا هوفرد: خانم سوفیا رفته

رفته طرف صدا داخل اون کلاس.خانم میلر: هیچکس داخل نیاد. بعد رفت داخل و بعد ۱۰ دقیقه با سوفیا برگشت. صورت سوفیا ناراحت بود و وقتی هم که داخل کلاس رفتیم و پیشم نشست خیلی آروم بود. من اصلا از این سوفیا خوشم نمیومد. اون همیشه اونقدر حرف میزد که دیگه ولت نمیکرد. فقط زنگ ریاصی ساکت میشد و میگفت: علاقه ای به ریاضی ندارم ولی دوسش دارم! راستش اخلاق خودم هم همینه. من و سوفیا کپ هم دیگه ایم تنها تفاوت ما اینه که اون موهای قهوه ای روشن داره و من طلایی. رنگ چشم هامون هم واسه من آبیه و اون قهوه ای بازم روشن. راستش اون خیلی رو مده ولی من قدیمی لباس میپوشم ولی بازم با این تفاوت هایی که خیلی کوچیک هستن بهترین دوستای همدیگه ایم.

زنگ ریاضی که تمام شد با لئا و سوفیا و دنیز و نادیا رفتیم حیاط. همه جز سوفیا صحبت میکردن تا اینکه سوفیا لبخندی زد که از اون لبخند زیاد خوشم نمیومد چون معلوم بود داره به یه چیزی فکر میکنه که ماجراجویی و هیجان انگیز و پر از دردسره. بعد بلند گفت: کی میاد بریم اون جنگل ممنوعه؟ حتما خیلی خوش میگذره. همه مونده بودیم چی بگیم. من جلو رفتم و گفتم: دی.وو.نگیه( ناظر🥺) ولی هستم. نادیا هم گفت: منم از یه خورده هیجان بدمم نمیاد. لئا و دنیز هم با کمی شک قبول کردند. قرارمون این شد که

این شد که اول یه سر به جنگل بزنیم و هماهنگ بکنیم و بعد دوباره برگردیم. قرار فردا بود . زنگ خورد و صف بستیم و وارد کلاس شدیم. دیمون اگرید پیشمون اومد و گفت: منم هستم. قلب من تند تند زد تا اینکه سوفیا گفت : ما پسر راه نمیدیم . اصلا کجا؟

دیمون: اولا که وقتیبخواین برین جنگل ممنوعه به یه پسر احتیاج دارید. دوما همه چی رو شنیدم که کجا میرید و چیکار میکنید پس دیگه حرفی نمونده. سوفیا به من یه نگاهی کرد. صورتم یه خورده استرس داشت. لئا و دنیز و نادیا هم همون حال من رو داشتن. نمیدونیم ولی همه یه لحظه قاطع شدیم و سرمون رو به نشانه خیر تکون دادیم. فولیا: نه. نمیشه. ما دخترا ضعیف نیستیم که به یه پسر نیاز نداریم. برو خودت گروه تشکیل بده. مبصر کلاس: برپا دیمون اخمی به من کرد و گفت باشه ولی منم همونطور که گفتی گروه میسازم و میام . بعد رفت و نشست سر جاش. مبصر: برجا من به سوفیا گفتم: چیکار کنیم؟ گفت: نمیدونم ولی ما زودتر از اونا راه میفتیم تا زودتر هم برگردیم .زنگ تفریح دوم به بچه ها بگو چون من میرم چند نفر دیگه رو جمع کنم و بیارم تو تیم.گفتم: باشه ولی.. _ ولی نداره سرگروه منم پس حرف نباشه.

خانم میلر: خانم اسمیت و کوپر اونجا چه خبره?موصوع مهمی هم اگر به غیر از درس وجود داره به ما هم بگید. سرمون رو انداختیم پایین: ببخشید خانم دیگه تکرار نمیشه. همه خندیدن. معلم : باشه. خب به درس ادامه میدیم . در گوش سوفیا گفتم: تو هنوز سرگروه نشدیا. اون پارسال بود هم سرگروه گروه پنج نفرمون بودی هم مبصر هم سرگروه اکیپ. کسی نگفته تو امسال هستیا. جو نگیرتت امسال رکورد پارسال رو بزنی. آروم در گوشم خندید. خانم میلر: خانم اسمیتتتت! خانم کوپررررر! از کلاس برین بیرون. _ خانم ببخشید من خواستم از ماریا مداد بگیرم تقصیر اون نیست.خانم کلی اونو دعوا کرد. چه قلب مهربونی داری که کاری که من کردم رو گفتی من کردم🩷واقعا دوست دارم سوفیا.( ببخش منو دیگه اینهمه تو داستان دارم ازت تعریف میکنم بیا یه کامنت بزار من رو شاد کن🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺دلم واسه اون روزا که حرف میزدیم تنگ شده خانم رئیس یادته؟!)

ببخشید کم بود ناظر منتشر؟ توروخدا فولیا منو ببخش دیگه چقدر درخواست کنم. کل اکیپ میدونن تو تو تستچی هستی.منو فالو هم داری پس بیا دیگه🥺🥺🥺بچه ها توروخدا دعا کنین این دختر قبول کنه. من بیرون تستچی رفیق دیگه ای ندارم😭😭😭