آزرمیدخت

آزرمی‌دخت، (به پارسی آزرمی دخت، ارزمی دخت، ارزمین دخت، آذرومی دخت)؛ ملکهٔ ساسانی بود که به گزارش طبری در سال ۶۳۰ پ. م چند ماه بر اریکه پادشاهی نشست. وی خواهر ملکه بوران (پادشاهی ۶۳۰ یا ۶۳۱ پ. م) و دختر خسرو پرویز بود. نام آزرمی دخت به معنی «دختر شخص محترم» می‌باشد که اشاره به پدرش خسرو دوم دارد. در دوران پر آشوب پایانی ساسانی، آگاهی اندکی از این ملکه داریم، با این همه سکه‌های بر جای مانده از آزرمی دخت گواه پادشاهی وی می‌باشد شعری که در تصویر است از فردوسی بزرگ است

پس از مرگ خسروپرویز، کشور دچار بحران و اغتشاشات داخلی شدید شد و زمامداری سلاطین به کوتاهترین مدت رسید. طوری‌که در طول یک سال چندین شاه و ملکه عوض گشته یکی پس از دیگر روی کار می‌آمدند. ویژگی دوران پس از خسروپرویز حکومت دختران اوست که احتمالاً بعنوان ملکه جلوس و سکه زدند. آزرمیدخت پس از دوران کوتاه خواهرش پوراندخت بر سریر سلطنت نشست آزرمیدخت طی مدت کوتای پادشاهی اش اوضاع نابسامان ساسانی را بهبود بخشید

شاهنامه که وی را آزرم دخت خوانده و خطبه بر تخت‌نشینی و رخدادهای دوره پادشاهی وی را گزارش کرده، می‌گوید که وی در ماه پنجم پادشاهی اش تاج و تخت را از دست داده‌است. چگونگی مرگ وی در گزارش شاهنامه روشن نیست

بعدی درباره ی کی باشه؟