دست نوشته : ۱۳۴۳۴۰

خب داستان امروز در مورد پلوتونه‌ . بریم ببینیم ....

خب قبل از شروع لازمه یه سری اطلاعات درباره ی پلوتون بگم تا تست رو بهتر درک کنید : پلوتون چند سال پیش یکی از سیاره های منظومه ی شمسی بود تا اینکه بعد از کشف یکی از جدید ترین قمر های وی ،ستاره شناسان متوجه شدند این قمر به مقدار خیلی کمی از پلوتون بزرگ تر است و متاسفانه یکی از قوانین سیاره بودن این بود که سیاره باید از تمام اجرام آسمانی پیرامونش بزرگ تر باشه و اینجوری شد که پلوتون از منظومه ی شمسی حذف شد و نامش رو به ۱۳۴۳۴۰ تغییر دادند ‌. بریم سراغ داستان

طرد شدن سخته ! رفتن بدون خداحافظی! گاهی اوقات حتی رفتن نیست ، یه جور اخراجه ! یه تنبیه سخت ! وقتی دیگه جزوشون محسوب نمیشی ، احساس متفاوت بودن می کنی . مثل یه رز مشکی که توی باغی از گل های رنگی زندگی می کند و ...

همیشه خاصه ، متفاوت و کم ! هیچوقت اندازه نیست توی زندگیش یا حتی توی خوابش ! برای صدا کردنت حروف کنار هم قرار می گرفتند اما حالا مثل پلاک ساختمان های تیره ، تو را با اعداد مشخص می کنند و این تلخ ترین تقدیر برای سیاره ست !

همه بدانید : پلوتون دیگر نام ندارد ... با رفتنش شهاب سنگ ها گریستند ، خورشید پشت سیاهی ابد پنهان شد ، زهره تب کرد ، اورانوس اشک های از جنس غم ریخت و زمین بارید . رفتن پلوتون منظومه را در غم ابدی قرار داد ...

گاهی نیز بزرگ تر بودن فردی ؛ امید ، شادی و زندگی را از دیگری می گیرد و وی را کوچک جلوه می دهد ، در حالی که شاید این تمام اوست و وی برای خودش کافیست و این تقدیر سیاره ی کوچک قصه ی ما بود . برای برگشتنش به شما نیاز است ...

بیایید همگی فریاد بزنیم : # پلوتون _ سیاره _ است