درباره حالت سکون ( حالت فریز)

طبق نظریه Polyvagal ، تجربه روزمره ما بر اساس سلسله مراتب حالت ها در سیستم عصبی خودمختار است. وقتی سیستم عصبی خودمختار ( ANS ) احساس امنیت می کند، احساس رفاه و ارتباط اجتماعی را تجربه می کنیم. آن زمان است که احساس می کنیم مثل خودمان هستیم. اما سیستم عصبی خودمختار به طور مداوم محیط داخلی و خارجی ما را برای یافتن علائم خطر اسکن می کند. اگر سیستم عصبی خودمختار ما یک تهدید یا حتی یک فقدان ایمنی ساده را تشخیص دهد، استراتژی بعدی آن مبارزه یا پاسخ به تهدید است که ما اغلب آن را با اضطراب احساس می کنیم. گاهی اوقات تهدید بقدری شدید یا طولانی مدت است که سیستم عصبی خودمختار به نتیجه می رسد راهی برای جنگیدن یا فرار وجود ندارد. در این مرحله فقط یک گزینه باقی مانده است، حالت سُکون.

عدم تحرک و بی حرکت ماندن دفاع بیولوژیک اصلی حیوانات در برابر تهدید های شدید می باشد. این پاسخ به تهدید شدید در حیوانات ضعیف تر و خزندگان می تواند به مرگ آنها منجر شود. حالت سکون در برابر تهدید که ما با عنوان غافلگیری ، خشک شدن یا فریز شدن می شناسیم ، به واسطه عصب واگ پشتی انجام می شود که متابولیسم را به حالت استراحت کاهش می دهد و باعث می شود افراد حالت غش یا سستی پیدا کنند. بی حرکتی یا سکون نقش مهمی دارد زیرا درد را کم می کند و باعث می شود احساس بی ارتباطی کنیم. برای مثال، به خرگوشی که در دهان روباه گرفتار شده است فکر کنید. این خرگوش در حال مرگ است بنابراین وقتی روباه آن را بخورد خیلی رنج نخواهد برد، زیرا بی حرکتی تأثیر متابولیکی دارد. به این معنی که متابولیسم را کند می کند و بدن را به سمت بی حسی و بی تفاوتی سوق می دهد. برخی از پزشکان حدس می زنند که این حالت متابولیکی می تواند در بهبودی در بیماری های سخت کمک کند

بنابراین پاسخ بی حرکتی در برابر تهدید بخشی اساسی از دفاع بیولوژیک است. اما این روش دفاعی به صورت ایده آل کوتاه مدت طراحی شده است. به این معنی که، یا خاموش شدن متابولیسم بدن را حفظ می کند (یعنی خرگوش فرار می کند)، ویا بدن می میرد و روباه خرگوش را می خورد. اما اگر تهدید به طور نامحدود ادامه یابد و راهی برای مبارزه یا فرار وجود نداشته باشد، پاسخ سکون یا بی حرکتی همچنان ادامه خواهد داشت. و از آنجا که پاسخ فعالیت مغز را نیز تغییر می دهد، بر چگونگی احساسات و توانایی افراد در حل مشکلات تأثیر می گذارد. در چنین شرایطی، افراد احساس می کنند از نظر جسمی یا روحی نمی توانند حرکت کنند و احساس ناامیدی و درماندگی می کنند. این احساسات به ظاهر ناخوشایند، افسردگی است .

چرا این اتفاق در افرادی رخ می دهد که ناملایمات کمتری دارند؟ این به این دلیل است که آنها در برابر سختی ها و مشکلات احساس ضعف و استرس زیادی می کنند. مقالات خودیاری حاکی از این است که آنها فقط به مقاومت ذهنی بیشتری نیاز دارند و می توانند به آن تکیه کنند و مسئله یا مشکل را حل کنند. حتی برخی از درمانگران به آنها می گویند که افسردگی آنها برداشتی تحریف شده از شرایطی است که چندان هم بد نیستند. اما بدن ما اینگونه فکر نمی کند. پاسخ های دفاعی در سیستم عصبی خودمختار، خواه دفاع یا گریز یا سُکون، مربوط به ماهیت واقعی محرک نیست. در واقع سیستم دفاعی مشخص می کند که تهدیدی وجود دارد و این در نقطه ای از ناخودآگاه اتفاق می افتد. پاسخ به تهدید های بیولوژیکی قبل از اینکه بخواهیم به آن فکر کنیم شروع می شود و سپس مغز ما منطقی برای توضیح آن می سازد. ما نمی توانیم این پاسخ ها را انتخاب کنیم و قبل از اینکه ما حتی متوجه شویم اتفاق می افتد

مطالعات مرتبط با اضطراب نشان داده است که حتی بسیاری از تجهیزات و امکانات مدرن امروزی می توانند پاسخ دفاع یا فرار را به وجود آورند. به عنوان مثال صدا های کم تجهیزات ساختمانی مانند غُرغُر درنده ای بزرگ به سیستم عصبی می رسند. یا اینکه وقتی کودکی در مدرسه مورد ارزیابی قرار می گیرد احساس نا امنی می کند و باعث دفاع یا فرار او می شود. برای مثال، کودک تشخیص می دهد که بهتر است تکالیف خود را انجام دهد تا با برخورد معلم روبرو نشود در واقع کودک انجام تکالیف را راهی برای فرار از بر خورد با معلم می داند. بنابراین برای اکثر ما ، دفاع یا فرار باعث ایجاد اضطراب می شود . اگر این محرک های مدرن برای مدتی طولانی دوام داشته باشند، بدن متوجه می شود که کاری نمی تواند بکند و برای دفاع از ما دستور سُکون یا بی حرکتی را صادر می کند. به گفته پورگس ، آنچه افسردگی می نامیم مجموعه ای از علائم عاطفی و شناختی است که در بالای سطح فیزیولوژیکی در پاسخ به حالت سکون یا بی حرکتی قرار دارد. این یک استراتژی برای کمک به ما در زنده ماندن است. بدن در تلاش است تا ما را نجات دهد و افسردگی به یک دلیل کاملاً صحیح اتفاق می افتد.

و این می تواند همه چیز را تغییر دهد. زیرا وقتی افراد افسرده می فهمند که آسیب ندیده اند، اما سیستم بیولوژیکی خوبی دارند که سعی در کمک به زنده ماندن آنها دارد، شروع به دیدن خودشان به گونه ای دیگر می کنند. از این گذشته، افسردگی به دلیل احساس ناامیدی و درماندگی بدنام است اما اگر افسردگی یک استراتژی دفاعی فعال باشد، ممکن است مردم تشخیص دهند که آنقدرها هم که فکر می کردند درمانده نیستند .

ادامه در پست بعد: خروج از حالت سکون