نامه ای به دخترم جرالدین!

حساب من از همه ی مردم این شهر جداست! من امیدم به خدا بعد خداهم به خداست!

کاورمون 🧚‍♀️ راستی منبعم یک کتا به اسم "یک قدم تا لبخند"

جرالدین دخترم، از تو دورم، ولی یک لحظه تصویر تو از ذهنم دور نمیشود. جرالدین عزیزم من پدر تو هستم. امروز نوبت توست که هنرنمایی خویش را به نمایش بگذاری. به اسمان ها برو اما ولی گاهی به زمین نیز برگرد، مردم را تماشا کن!

زندگی انان را تماشا کن که با شکم گرسنه، درحالی که پاهایشان از بینوایی میلرزد و هنرنمایی میکند من خودم نیز یکی از ایشان بودم. جرالدین دخترم.... دنیای تو دنیای هنرپیشگی و موسیقی است. نیمه شب ان هنگام که از سالن پرشکوه تئاتر بیرون می آی....

نیمه شب آن هنگام که که از سالن پرشکوه تئاتر بیرون می آی، ان ستایشگران ثروتمند را فراموش مکن. ولی حال راننده تاکسی را که تورا به منزل میرساند نیز بپرس. حال خانواده اش را هم بپرس. اگر پول کافی نداشت مبلغی پنهانی در جیبش بگذار

دخترم جرالدین گاهو ناگاه با مترو ها و اتوبوس ها بگرد. مردم را نگاه کن. کودکان یتیم را بشناس و دست کم روزی یک بار با خود بگو : " من هم یکی از اینان هستم "

یک قدم تا لبخند...

بالا رو بنگر جادوگر / ساحره ی عزیز! 🌙 🌹