افسانه جادوگران:راز هاگوارتز (پارت دهم)

رز: میمونم ،فقط چون داری التماس میکنی. رادوین:التماس نمیکنم. رز:حالا چه کمکی میخواید؟ جک:میخوایم بفهمیم این گوی چیه! رز:چرا از کمک خواستید؟

رادوین:چون یه معمای سخت جلو راهمون اومده و تو این مدرسه فقط تویی که بیشتر کتابارو خوندی و باهوشی. رز:این که من باهوشم شکی تو نیست،اما چرا فکر کردید کمکتون میکنم؟ رادوین (لبخندی میزند):من فکر نمیکردم تا همین جاهم بتونم بیارمت! رز:از حل کردن این معما چی به من میرسه؟

جک(با عصبانیت):ما خودمونم نمیدونیم این گوی چقدر می ارزه که بخوایم بهت چیزی هم بدیم.اگه نمیخوای کمک کنی همین الان برو،خودمون یه راهی پیدا میکنیم. رز(لبخند پلیدی میزند):چشم من میرم،اما ممکنه داستان این گوی به گوش مک گانگال برسه! رز به سمت در میرود.

جک(با عصبانیت):ما خودمونم نمیدونیم این گوی چقدر می ارزه که بخوایم بهت چیزی هم بدیم.اگه نمیخوای کمک کنی همین الان برو،خودمون یه راهی پیدا میکنیم. رز(لبخند پلیدی میزند):چشم من میرم،اما ممکنه داستان این گوی به گوش مک گانگال برسه! رز به سمت در میرود.

جک:اگه بفهمم این داستان جایی درز پیدا کرده.... رز:مثلا میخوای چیکار کنی؟ رادوین:جفتتون خفه شید.رز,توهم برو سر زندگیت. رز از اونجا خارج میشه. جک(با عصبانیت): واقعا فکرت احمقانه بود رادوین.تو یه احمقی،اگه این قضیه جایی لو بره کارمون تمومه.ممکنه این گوی خطرناک تر از چیزی باشه که فکر میکنیم،اما تو معلومه به شوخی گرفتی!

رادوین:باهم حلش میکنیم. جک:باهم؟دیگه باهمی وجود نداره.ازین به بعد هرکی راه خودشو میره.از اولم دوستی منو تو اشتباه بود. جک از اتاق خارج می‌شود و رادوین گوشه ای در اتاق ناراحت میشیند و به فکر فرو میرود. بعد از نیم ساعت از اتاق خارج می‌شود.در راهرو لیندا او را می‌بیند....