فراموش کردن خاطرات بد

اگر قادر باشید به طور کامل از چیزهایی که خاطرات بد را برای تان تداعی می‌کنند اجتناب کنید، ممکن است نهایتا به طور کامل از ذهن‌تان پاک شود. دیگر دلایل کمی برای به یاد آوردن آن خواهید داشت،‌ و همین که به زندگی ادامه می‌دهید آن خاطره‌ی بد را با افکار مهم‌تر جایگزین خواهید کرد.

این مرحله برای بسیاری از آدم‌ها کارساز است. اولین چند دقیقه‌ای که چیز بدی را به خاطر می‌آورید، ممکن است احساس اضطراب و درماندگی برای‌تان ایجاد کند. بهترین کاری که می‌توانید بکنید احتمالا آن است که تا حد امکان از فکر کردن به آن جلوگیری کنید، اما سعی به سرکوب کردن خاطره می‌توان به آن قدرت بیشتری بدهد مادامی که عملا در ذهن‌تان مکررا تکرار می‌شود. به جای بیرون راندنش ازذهن‌تان، به خودتان اجازه‌ی یادآوری آنچه اتفاق افتاده است را بدهید. تا زمانی که تندی و تیزی‌اش را از دست می‌دهد به فکر کردن درباره‌اش ادامه بدهید. نهایتا، دیگر از آن همه فکر کردن به آن دست خواهید کشید، و وقتی این اتفاق بیفتد، دیگر خاطره‌ای دردآور نخواهد بود.

هر بار که درباره‌ی خاطره‌ای فکر می‌کنید، کمی متفاوت خواهد بود. اگر هر بار به جای موارد بد بر احساسات خوب تمرکز کنید، خاطره شروع به تغییر وضعیت دادن خواهد کرد. شاید از یک خاطره بد به خاطره‌ای عالی تبدیل نشود، اما قطعا آن قدرت آسیب رسانی‌اش را از دست خواهد داد.

گاهی مغزمان درگیر چالش‌هایی می‌شود که بیرون آمدن از آن دشوار است. اگر متوجه شدید بیش از حد درگیر خاطرات بد شده‌اید، ذهن‌تان را تمرین بدهید به جای آن به سمت خاطره‌های مثبت و خوب برود. آنقدر به خاطره‌ی بد وقت ندهید که خلق و خوی‌تان را تغییر دهد یا باعث شود احساس اضطراب و نگرانی بکنید؛ بلکه لحظه‌ای که به ذهن‌تان خطور می‌کند، تفکر‌تان را به خاطره‌ای شادتر عوض کنید. تا زمانی که به طور خودکار دیگر درگیر آن چالش‌های ذهنی قدیمی نشوید به تمرین مثبت اندیشی ادامه دهید.

تمرین بیشتر توجه کردن به لحظه‌های حال را «ذهن‌آگاه» بودن می‌نامند. این یعنی تمرکز بر اینجا و حالا به جای خیمه زدن روی گذشته یا با اضطراب انتظار آینده را کشیدن. ذهن‌آگاهی راهی عالی برای رهایی از استرس و لذت بیشتر بردن از زندگی است. به جای صرف کردن وقت و انرژی بابت نگرانی درباره‌ی چیزهایی که نمی‌توانید تغییرشان بدهید، با واقعیت‌ها کنار بیاید و فقط باشید و لذت ببرید.

با گذر زمان، خاطره‌ی بد به طور طبعی تا حدودی شروع به کمرنگ شدن می‌کند. شما می‌توانید با بهره‌ی کامل بردن از زندگی و خلق خاطرات خوب برای پر کردن ذهن‌تان سرعت این فرایند را افزایش دهید. وقت صرف انجام کارهایی کنید که از انجام‌شان با آدم هایی که خوشحال‌تان می‌کنند بتوانید لذت ببرید. هرچه خاطره‌هایی که می‌سازید مثبت تر باشند، در دراز مدت خاطره‌های منفی کم اهمیت‌تر جلوه خواهند کرد

وقتی دچار افکار منفی می‌شوید، به یاد آوردن مراقبت و حفظ سلامتی‌تان کمی دشوار می‌شود. اما حفظ بدن در سلامت کامل تاثیر بسیار زیادی در نحوه‌ی احساس و تفکرتان دارد. خوردن خوراکی‌های مغذی، خواب خوب و کافی، و چند بار در هفته ورزش کردن در دور نگه داشتن خاطرات بد نقش بسزایی خواهد داشت. علاوه بر حصول اطمینان از برآورده شدن نیازهای اصلی‌تان، کمی وقت صرف رسیدگی به خودتان بکنید تا به تسکین اضطراب نشات گرفته از خاطره‌های بد کمک کنید.

احساسات مرتبط با خاطره ها را بپذیرید. در حالی‌ که این ممکن است ناکارآمد به نظر برسد، اما روانپاکسازی عنصر کلیدی فرایند التیام و درمان است. سرکوب کردن خاطره‌ای بد تنها باعث ظهور مجدد آن در لحظه‌های آتی زندگی می‌شود، و حتی با شدت بیشتر. به خودتان اجازه‌ی احساس خشم، اندوه، خجالت‌زدگی یا حتی آسیب دیدن بدهید. اگر نیاز است گریه کنید یا فریاد بکشید، این کار را انجام دهید. در نتیجه‌ی آن به وادی دیگر احساسات پرتاب خواهید شد که در آن می‌توانید با مشکلات و خاطره‌های بد بهتر از زمانی که سعی می‌کردید دردها را نادیده بگیرید کنار بیایید.

به یک دوست یا عضو خانواده که به او اعتماد دارید رجوع کنید. سایر آدم‌ها هم می‌توانند نصیحت کنند، ماجراهای مشابه تعریف کنند، و حتی به شما اطمینان بدهند که احتمالا حادثه‌ی رخ داده به آن وحشتناکی که شما در ذهن‌تان جلوه‌اش داده‌اید نیست. در صورت امکان، با کسی صحبت کنید که به ماجرای رخ داده ارتباطی ندارد: این کار چشم‌انداز تازه‌ای را که احتیاج دارید فراهم می‌آورد.

اگر احساس می‌کنید به بیش از یک دوست یا عضو خانواده نیاز دارید صحبت کردن با یک متخصص می‌تواند انتخاب درستی برای شما باشد. چون رابطه‌ی پزشک-بیمار محرمانه است، نباید نگران سانسور کردن خودتان یا دچار احساس خجالت بشوید.