نوروز، روزی نو!

عید نوروز یکی از کهن ترین جشن های به جا مانده از دوران ایران باستانه. نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب میشود و در برخی از کشورها یعنی تاجیکستان ،روسیه ،قرقیزستان ،قزاقستان ،سوریه ،عراق ،گرجستان ،جمهوری آذربایجان ،آلبانی ،چین ،ترکمنستان ،هند ،پاکستان و ازبکستان تعطیل رسمی هست و مردمان این کشورها جشن به پا می کنند.

روز اول سال که یکم فروردین هست به اسم هایی مانند "هرمز روز" یا "اورمزد روز" هم شناخته میشه. واژه ی "نوروز" برگرفته از زبان اوستایی هستش که در این زبان "nōgrōz" تلفظ میشه. امروزه این واژه به طور عام به اعتدال بهاری و آغاز سال نو به کار میره اما در معنای خاص برای ششمین روز فروردین با نام "روز خرداد" به کار میره. ایرانیان باستان نوروز رو "ناوا سردا" به معنی سال نو خطاب میکردند. همچنین مردمان آسیای میانه مانند سغدیان و خوارزمیان نوروز رو "نو سارد" و "نوساجی" خطاب میکردند.

سنگ‌ نگارهای در تخت جمشید که نمادی از نوروز زرتشتیان رو نشان میده.در اعتدال بهاری در روز نخست نوروز، نیرو و توان شیر و گاو در حال نبرد برابره. شیر نماد ایزد مهر یا خورشید و گاو نماد زمین هست.

تخت بران در کتاب ژ شاردن:

این تصویر دو صفحه از یک نوشتهٔ مانوی به زبان فارسی میانه هستن که در آن نوشته شده‌: āmad nōg rōz ud nōg *šādī. āmad nōg rōz, awar-ā nōg *šādīh. āhār winnār ī zīndagān purr šādī که به پارسی نوین به این شکل ترجمه شده: آمد نوروز و نوشادی/آمد نوروز، بیا نوشادی/خوراک آرای که زندگان پُرشادی

تصویر اول: مدال طلای محمدرضا شاه پهلوی و اعلی‌حضرت ثریا بمناسبت جشن نوروز تصویر دوم: سکه یک تومانی رضا شاه پهلوی به مناسبت نوروز نخستین سکه رسمی هست که در ایران برای بزرگداشت نوروز ضرب شده.

تابلو نقاشی نوروز اثر یوسف عبدی نژاد