متوهم(part 1)

هردو پشت میز نشسته بودن و درحال شام خوردن بودن ، از طرف دیگه پسر و دختر کوچیکشون با غذا بازی میکردن و میخندیدن ، جو بین دو والد خیلی سنگین بود ولی دوقلوها متوجه نشده بودن و اهمیتی به اتفاقات اطرافشون نمیدادن.پسر بزرگشون به خاطر خرابکاری های فجیحش توی مدرسه ۳ روز تعلیق شده بود و تنبیهش کرده بودن ، برای شام پایین نیومده بود اما کسی اهمیت نداد. به شام خوردن ادامه وادن گه ناگهکن صوای مهیبی از بالا اومد،(به نظرت باید چک کنیم ؟) کایل از بن پرسید ، (من میرم...) بن از جاش بلند شد و از اشپزخونه بیرون رفت،این احتمال که قضیه دوباره کار پسر بزرگش باشه زیاد بود ، اروم و بی صدا از پله ها بالا رفت و وارد اتاق شد ، کمی از صحنه رو به روش شکه شد و با تعجب به اطراف اتاق نگاه کرد

قفسه کتاب روی زمین پرت شده بود و وسایل روش بیرون ریخته بودن ، مایک گوشه اتاق توی خودش جمه شده بود و میلرزید،به سمت مایک رفت و جلوش نشست ( هی چی شده ؟) مایک اروم زمزمه کرد و بیشتر توی خودش جمع شد، ( اینجان...همش پیشمن.....بهم میگن یه کاری کنم...) بن کمی گیج شد و بعد متوجه نکته شد . مایک همیشه توهماتی داشت ، از زمانی که خیلی کوچیک بود توهماتی عجیبی میزد و طوری رفتار میکرد انگار موجوداتی رو میبینه و از حضورشون با خبره که بقیه نیستن . ( اینا فقط توهمن رفیق...چیزی نیست....)

اروم پشت پسرش رو نوازش کرد و سعی کرد ارومش کنه ، مایک دست لرزانش رو بالا اورد و به کنج دیگه اتاق اشاره کرد ( اونا درست همینجان...دقیقا اینجا...باور کن...) مایک نفس عمیقی از سر تاسف برای پسر بیچاره کشیو و کمی جا به جا شد ، صدای پا از توی راهرو به گوش رسید و لحظه ای بعد کایل در استانه در ایستاده بود ، بن از جاش بلند شد و کایل رو از اتاق بیرون کشید و قبل بستن در به مایک که میلرزید و سرش رو بین دستاش فرو برده بود نگاه کرد

( بن ->○ کایل->◇) ◇دوباره توهم ؟ ○اره....مثل اینکه از قبل هم شدید تره ......بهتره ببریمش پیش روانشناس ◇شاید با بزرگتر شدن درست بشه ؟ ○اون الان ۱۷ سالشه! اگه قرار بود با گذشت سنش خوب بشه تا الان شده بود.... ◇نمیدونم......واقعا نمیدونم......فکر کنم راه حل تو بهترین گزینه باشه...