معرفی چهار(۴) صنعت معروف فیلم سازی!

هالیوود: سینمای آمریکا مشهور به هالیوود (به انگلیسی: Hollywood) از اوایل قرن بیستم تأثیر زیادی در صنعت فیلم داشته‌است. در حقیقت سینمای آمریکا به سرعت یک نیروی غالب در این صنعت نوظهور شد. پس از آن نیز سینمای آمریکا از سال ۱۹۱۳ تا ۱۹۶۹ بسیار توسعه یافت. در حال حاضر هالیوود یک سینمای فراملی محسوب شده‌است.سینمای آمریکا یکی از مهم‌ترین صنایع فیلم‌سازی جهان است. این سینما نه تنها از نظر قابلیت‌های صنعتی و فنی بلکه از نظر تنوع ژانرها، سبک‌ها و گرایش‌ها، یکی از غنی‌ترین سینماهای ملی جهان به‌شمار می‌رود.سینمای آمریکا تأثیر به سزایی در سینمای جهان در قرن بیستم داشته‌است. تاریخچه سینمای آمریکا را می‌توان به ۴ دوره تقسیم نمود: دوره فیلم‌های صامت، سینمای کلاسیک هالیوود، هالیوود جدید و دوره معاصر که شامل سینمای اواسط دهه ۱۹۸۰ تاکنون می‌شود. در لس آنجلس جاذبه‌ای با نام پیاده‌روی مشاهیر هالیوود وجود دارد که در پیاده‌رو آن اسامی افراد مشهور در فیلم و موسیقی حک شده‌است.تولد سینما را تا حد زیادی می‌توان به آمریکا نسبت داد. اولین پویانمایی سینمایی توسط ادوارد مایبریج ساخته شد که تصویر یک اسب در حال دویدن بود. توماس ادیسون هم یکی از نخستین تولیدکنندگان سینما بود که دستگاه «جنبش نما» را اختراع کرد.اولین نمایش فیلم در آمریکا برای عدهٔ زیادی از تماشاگران در وقت استراحت بین جشن‌های رقص و دانس برگزار می‌شد. پایه‌گذاران این فیلم‌ها از مکان‌های مختلف دنیا به آمریکا می‌آمدند و غارت‌ها و راهزنی‌ها را به صورت فیلم‌های درام نشان می‌دادند. اولین فیلم‌های کوتاه داستانی به وسیله ادوین اس. پورتر ساخته شد و اولین موفقیت آمریکا در سینما، فیلم سرقت بزرگ قطار به کارگردانی وی بود. او با ساخت این فیلم به نوعی اولین وسترن تاریخ سینما را نیز ساخت. کارگردانان بزرگ مثل دیوید وارک گریفیث و مک سنت در همین سال‌ها چهره شدند و درخشش سینمای صامت با چهره‌هایی مثل داگلاس فربنکس و باستر کیتون و اریک فن اشتروهایم و بزرگان دیگر ادامه پیدا کرد.

بالیوود: بالیوود به مجموعه سینمای شمال هندوستان گفته می‌شود که مرکز اصلی آن در شهر بمبئی است.بالیوود (به هندی: बॉलीवुड)، (به اردو: بالی وڈ) و (به انگلیسی: Bollywood) نام غیررسمی صنعت فیلم‌سازی به زبان‌های اردو و هندی در سینمای هند است. بالیوود همزاد آسیایی و شرقی هالیوود است که در موضوع فیلمسازی و با اهداف تجاری و فرهنگی رشد و نمو پیدا کرد.بالیوود در سال ۲۰۰۱ حدوداً معادل ۳٫۵ میلیارد دلار بلیت فروخته‌است.مخاطبان فیلم‌های این کمپانی، در شبه قاره هند، کشورهای غربی، ایران،خاورمیانه، آسیای میانه و روسیه، آفریقا و اقلیت‌های هندی و اردو زبان سراسر جهان هستند.بیشتر محصولات بالیوود به زبان هندی، اردو و زبان انگلیسی تولید شده‌اند. اخیراً از زبان انگلیسی بیشتر در این فیلم‌ها یا آهنگ‌ها بهره می‌گیرند.

درام کره‌ای (به کره‌ای: 한국 드라마/RR: Han-guk deurama) که بیشتر با نام کی-دراما (به انگلیسی: K-drama) شناخته می‌شود، درام های تلویزیونی ساخت کشور کره جنوبی هستند که به زبان کره‌ای منتشر می‌شوند. آنها در سراسر جهان "به ویژه در آسیا" به دلیل گسترش فرهنگ کره‌ای (" موج کره‌ای ") و در دسترس بودن گسترده آنها از طریق سرویس های پخش که اغلب زیرنویس ها را به چندین زبان ارائه می‌دهند، محبوب هستند. بسیاری از درام های کره‌ای در سطح بین المللی ترجمه شده اند و برخی از آنها تاثیر قابل توجهی در کشور های دیگر داشته اند. در کشور های دیگر، شبکه های تلویزیونی، برخی از شناخته شده ترین درام های کره‌ای را پخش کرده اند. درام های کره‌ای به دلیل مد، سبک و فرهنگ خود توجه بین المللی زیادی را به خود جلب کرده اند. افزایش محبوبیت آنها به خطوط مد کمک زیادی کرده است. "موج کره‌ای" یا هالیو تأثیرات زیادی بر کشور های سراسر جهان گذاشته است. توجهی که به درام های کره‌ای می‌شود، الهام‌بخش بسیاری برای بازدید از کره جنوبی شده است. بر اساس گزارشی که در "کره هرالد" منتشر شده است، بیش از نیمی از گردشگرانی که از کره جنوبی دیدن کرده اند پس از تماشای درام های کره ای آمده اند. بیشتر درام های کره‌ای در مکان فیلم برداری می‌شوند و زیبایی کشور را برجسته می‌کنند و گردشگران بیشتری را به خود جذب می‌کنند. درام های کره‌ای را می‌توان به عنوان اعتیاد آور عاطفی نیز توصیف کرد و به دلیل مرتبط بودن محتوا، جذابیت جهانی دارند. این موضوعات جهانی شامل عشق، خانواده و رشد شخصی است.

انیمه: اَنیمه (ژاپنی: アニメ؟,  تلفظ راهنما·اطلاعات) (به انگلیسی: Anime) یک سبک از طراحی با دست و پویانمایی رایانه‌ای (انیمیشن) است که خاستگاه آن ژاپن بوده و معمولاً بر مبنای مانگا، لایت ناول، یا بازی‌های ویدئویی ساخته می‌شود. در خارج از ژاپن و در زبان انگلیسی، انیمه منحصراً به پویانمایی تولید شده در ژاپن اشاره دارد. با این حال، در ژاپن و زبان ژاپنی، انیمه (اصطلاحی که در واقع از کوتاه شدن واژهٔ انگلیسی انیمیشن گرفته شده‌است) تمامی آثار پویانمایی را بدون در نظر گرفتن سبک یا منشأ آن توصیف می‌کند.اولین انیمیشن‌های تجاری ژاپنی مربوط به سال ۱۹۱۷ است. یک سبک هنری مشخص در دهه ۱۹۶۰ با آثار اوسامو تزوکا کاریکاتوریست ژاپنی ظهور پیدا کرد و در دهه های بعد گسترش یافت و مورد توجه مخاطبان داخلی زیادی قرار گرفت. انیمه‌ها دارای خصوصیاتی از قبیل نقاشی‌های رنگارنگ، شخصیت‌های پرجنب و جوش، داستانی همراه با پیکار و نبرد و اغلب با موضوعاتی خیالی همراه است که در آینده رخ می‌دهند..در مقایسه با انیمیشن‌های غربی، تولید انیمه عموماً کمتر بر روی واقعی‌نشان دادن حرکات و ژست‌ها تمرکز می‌کند و بیشتر بر روی جزئیات محیط متمرکز است،[۴] از سبک‌های هنری متنوعی استفاده می‌شود و ویژگی‌ شخصیت‌ها می‌تواند کاملاً متنوع باشد یا می‌تواند یک ویژگی مشترک مانند داشتن چشم‌هایی درشت و پراحساس بین شخصیت‌ها وجود داشته باشد.انیمه‌ها به ژانرهای متعددی طبقه‌بندی می‌شوند و مخاطبان گوناگون و گسترده‌ای را مورد هدف قرار می‌دهند. نمایش انیمه‌ها از طریق پخش در شبکه‌های تلویزیونی، مستقیماً در رسانه‌های خانگی و همچنین اینترنت صورت می‌پذیرد. صنعت انیمه متشکل از بیش از ۴۳۰ شرکت تولیدکننده از جمله استودیوهای بزرگی مانند: استودیو جیبوری، کیوتو انیمیشن، سانرایز، بونز، یوفوتیبل، ماپا، ویت استودیو، کومیکس ویو فیلمز، و توئی انیمیشن است. همچنین از دهه ۱۹۸۰، با افزایش برنامه‌های دوبله و زیرنویس خارجی، و از دهه ۲۰۱۰ با توزیع روز افزون از طریق سرویس‌های پخش و گسترش فرهنگ انیمه، چه در ژاپن و چه در سراسر جهان، این سبک شاهد موفقیت بین‌المللی گسترده‌ای بوده است.از سال ۲۰۱۶، انیمه‌های ژاپنی، ۶۰ درصد از برنامه های تلویزیونی پویانمایی جهان را به خود اختصاص داده‌اند.