داستان‌دفترچه‌خاطرات؛

روی‌صندلی‌پارک‌نشسته‌بودم‌که‌موبایلم‌روی‌زمین‌افتاد‌.خم‌شدم‌تا‌برش‌دارم‌که‌کسی‌اون‌رو‌بهم‌داد.بعد‌اینکه‌تشکر‌کردم‌که‌اجازه‌خواست‌و‌روی‌صندلی‌نشست‌.پسری‌زیبا‌و‌جداب‌بود.+شما‌همیشه‌میاید‌اینجا‌؟_اره‌،من‌هرروز‌میومدم‌اینجا،ابیگل ابیگل‌اسم‌من‌بود.‌شگفت‌زده‌و‌متعجب‌شده‌بودم‌+اسم‌منو‌از‌کجا‌میدونید؟

اون‌رفته‌بود.اهمیت‌ندادم‌وپاشدم‌وبه‌خونه‌برگشتم.شب‌خواب‌عجیبی‌دیدم،خواب‌اون‌پسر‌‌،توی‌قبر‌بود.فردای‌اون‌روز‌دوباره‌به‌پارک‌رفتم،همون‌ساعت،همون‌پارک،همون‌صندلی،ولی‌هیچکس‌اونجا‌ننشسته‌بود‌.از‌چند‌نفر‌پرسیدم‌که‌کسی‌شبیه‌اون‌رو‌اینجاها‌دیدن‌یا‌نه‌اما‌تنها‌چیزی‌که‌فهمیدم‌اسمش‌بود‌.

بعدازیک‌عالم‌تحقیق‌خونه‌اش‌رو‌پیداکردم.وقتی‌رسیدم‌ودر‌زدم‌کسی‌درو‌باز‌نکرد‌.×دنبال‌کی‌میگردی‌دختر‌جون‌ +دنبال‌کسی‌به‌اسم‌جک‌اندرسون×اوه،اون3ساله‌که‌مرده بهت‌زده‌تشکر‌کردم‌.میخواستم‌برم‌که‌در‌خونه‌اش‌بی‌دلیل‌باز‌شد.خیلی‌اروم‌وارد‌حیاط‌خونه‌اش‌شدم‌وبه‌داخل‌خونه‌رفتم‌،همه‌چیز‌خاک‌گرفته‌بود،انگار‌سالها‌بود‌کسی‌اونجا‌رو‌تمیز‌نکرده.در‌کمدی‌رو‌باز‌کردم،‌توی‌اون‌چند‌تا‌قاب‌عکس‌و‌یک‌دفترچه‌خاطرات‌بود‌؛

دختری‌که‌توی‌اون‌عکس‌ها‌بود،خیلی‌شبیه‌منه،ولی‌من‌هیچوقت‌بدون‌عینک‌نبودم؛به‌ارومی‌خاک‌های‌دفترچه‌رو‌کنار‌زدم‌و‌صفحه‌اول‌رو‌باز‌کردم《ابیگل‌و‌جک》بازهم‌اسم‌من،حتی‌خود‌اون‌مرد‌هم‌اسم‌من‌رو‌به‌زبون‌میاورد،شایدهم‌اسم‌کسی‌بودم.کلمه‌به‌کلمه،خط‌به‌خط،صفحه‌به‌صفحه،کل‌دفتر‌رو‌خوندم. جک،همسر‌عزیزم‌،تو‌خودت‌رو‌فدای‌من‌کردی،اما‌من‌فراموشت‌کرده‌بودم؛