پرواز...؟!

زندگی ما آدما... بدون هدف پوچه! بدون رویا خالیه! بدون تلاش برای زندگی کردن بی معنیه!

از اولین لحظه‌ای که چشمامون رو به این دنیا باز میکنیم یه هدف مشخص رو دنبال میکنیم و برای بدست اوردنش تلاش میکنیم... به همه ریسمان و ها و طناب های راه چنگ میزنیم و با سختی کشیدن از اون کوه صعب‌العبور زندگی رد میشیم!

زمین میخوریم... زخمی میشیم... اشک میریزیم... ناامید میشیم... چرا...؟ اگه اون هدف و رویا وجود نداشت خب آسیب هم نمیدیدیم.... راحت زندگی میکردیم... نه؟

بذار بهت بگم... رویا داشتن تو این دنیا چیزیه که همه‌ی زیر و بمش دست خودته... دقیقا مثل وقتی که یه گوشه میشینی و با نگاه کردن به یه دیوار سفید، ویدیو پروژکتور مغزتو روشن میکنی و زندگی مورد علاقه و رویات رو، روش میبینی... لبخند میزنی! لحظه‌ لحظه‌شو حس میکنی...!

میدونی رویا چطوریه؟... مثل یه آینه‌ست... یه آینه که کثیف شده و به سختی میشه خودتو درونش ببینی... میدونی هدف و اراده چیه؟؟ همون دستمالی که باهاش یواش یواش اون آینه کدر رو پاک میکنی و تصویر خودِ رویاییت رو که یه روزی تحقق پیدا میکنه میبینی!

زندگی بدون رویا، خالیه... رویا بدون هدف دست نیافتنیه... و هدف بدون اراده تحقق نیافتنی...!

مثل یه خلبان حرفه‌ای که وقتی چرخای هواپیما از روی باند جدا میشه و به پرواز درمیاد، ترس روحشو ترک میکنه و جاشو به شجاعت و اراده قوی میده! همون اراده‌ای رو میگم که خلبان باهاش از هیچ ارتفاع و آب و هوایی نمیترسه...!