سندروم تورت

سندروم تورت (Tourette Syndrome) یا TS یک مشکل در سیستم عصبی است که باعث می شود افراد "تیک" داشته باشند. تیک ها کشش ، حرکات یا صداهای ناگهانی هستند که افراد به طور مکرر انجام می دهند. افرادی که تیک دارند نمی توانند بدن خود را از انجام این کارها باز دارند. به عنوان مثال ، یک فرد ممکن است مرتباً چشمک بزند. یا ممکن است شخصی ناخواسته صدای خرخر از خود درآورد. داشتن تیک اندکی شبیه به داشتن سکسکه است. حتی اگر تمایلی به سکسکه کردن نداشته باشید ، به هر حال بدن شما این کار را انجام می دهد. گاهی اوقات مردم می توانند برای مدتی جلوی انجام یک تیک خاص را بگیرند ، اما این کار سختی است و در نهایت فرد مجبور به انجام تیک می شود.

تیک های حرکتی تیک های حرکتی حرکات بدن هستند. نمونه هایی از تیک های حرکتی شامل چشمک زدن ، بالا انداختن شانه ها ، یا تکان دادن دست است. تیک های صوتی تیک های صوتی صداهایی هستند که فرد با دهان خود تولید می کند. از جمله تیک های صوتی می توان به زمزمه کردن ، صاف کردن گلو ، یا داد زدن یک کلمه یا عبارت اشاره کرد.

تیک ها می توانند ساده یا پیچیده باشند: تیک های ساده تیک های ساده فقط چند قسمت از بدن را درگیر می کند. از نمونه تیک های ساده می توان به چپ کردن چشم ها یا بو کشیدن اشاره کرد. تیک های پیچیده تیک های پیچیده معمولاً چندین قسمت مختلف بدن را درگیر می کنند و می توانند دارای الگو باشند. مثالی از تیک پیچیده این است که هنگام حرکت تند دست ، سر را تکان می دهد و سپس به بالا می پرد.

فیلم زیر در مورد زندگی شخصی یک فرد مبتلا به سندروم تورت (Tourette Syndrome) و آشنایی شما با کلیه مشکلات و علائم این بیماری آماده شده است شما رو به دیدن این فیلم دعوت می کنم تا انتها ببینید

علائم علائم اصلی سندروم تورت تیک ها هستند. علائم معمولاً از 5 تا 10 سالگی کودک شروع می شوند. اولین علائم اغلب تیک های حرکتی هستند که در ناحیه سر و گردن رخ می دهند. تیک ها معمولاً در مواقع استرس زا یا هیجانی بدتر می شوند و وقتی فرد آرام است یا بر روی فعالیتی متمرکز است بهتر می شوند. انواع تیک و تعداد دفعات تیک با گذشت زمان در فرد تغییر زیادی می کند. حتی اگر علائم ظاهر شوند ، از بین بروند و دوباره ظاهر شوند ، این مشکلات باز هم مزمن در نظر گرفته می شوند.

در بیشتر موارد ، تیک ها در دوران بلوغ و اوایل بزرگسالی کاهش می یابند و گاهی اوقات به طور کامل از بین می روند. با این حال ، بسیاری از افراد مبتلا به سندم تورت تیک در بزرگسالی را تجربه می کنند و در بعضی موارد ، تیک در بزرگسالی بدتر می شود. اگرچه رسانه ها اغلب افراد مبتلا به سندروم تورت را با داد زدن های غیر ارادی فحش و ناسزا (کوپرولالیا) یا تکرار مداوم کلمات افراد دیگر (اکولالیا) نشان می دهند ، اما این علائم نادر بوده و برای تشخیص سندروم تورت لازم نیستند

تشخیص برای تشخیص سندروم تورت هیچ آزمایش خاصی مانند آزمایش خون وجود ندارد. متخصصان درمانی علائم فرد را برای تشخیص سندروم تورت و سایر اختلالات مرتبط با تیک بررسی می کنند. اختلالات مرتبط با تیک از نظر نوع تیک موجود (حرکتی یا صوتی یا ترکیبی از هر دو) و مدت زمان علائم با یکدیگر متفاوت هستند. سندروم تورت در صورتی تشخیص داده می شود که فردی هر دو تیک حرکتی و صوتی را داشته باشد و علائم تیک حداقل به مدت یک سال ادامه داشته باشد.

درمان ها اگرچه درمانی برای سندروم تورت وجود ندارد ، اما روشهای درمانی برای کمک به کنترل کردن تیک وجود دارند. بسیاری از افراد مبتلا به سندروم تورت تیک هایی دارند که مانعی در زندگی روزمره آنها ایجاد نمی کنند و بنابراین نیاز به هیچ درمانی ندارند. با این حال ، اگر تیک ها باعث درد یا آسیب شوند ، در مدرسه ، کار یا زندگی اجتماعی ایجاد تداخل کنند و یا باعث استرس شوند داروها و درمان های رفتاری برای آن وجود دارند.

چه کسی به این بیماری دچار می شود؟ مطالعات بر روی كودكان دارای تشخیص ابتلا به سندروم تورت و بدون آن ، تخمين زده اند كه از هر 162 كودك 1 نفر مبتلا به سندروم تورت است. بر اساس گزارش والدین ، در ایالات متحده ، از هر 360 کودک 6 تا 17 سال ، 1 نفر مبتلا به سندروم تورت تشخیص داده شده است.   سندروم تورت می تواند افراد از هر گروه نژادی و قومی را تحت تأثیر قرار دهد. پسران سه تا پنج برابر بیشتر از دختران به این بیماری مبتلا می شوند.

سایر نگرانی ها و مشکلات سندروم تورت غالباً با سایر مشکلات (که اصطلاحاً به آنها مشکلات همزمان گفته می شود) رخ می دهد. تقریباً 9 نفر از هر 10 کودک مبتلا به سندروم تورت ، 86٪ دارای حداقل یک تشخیص مشکل روانی ، رفتاری یا رشدی دیگر نیز بوده اند. دو مشکل شایع، اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) و وسواس فکری عملی (OCD) هستند. اگر فرد مبتلا به سندروم تورت بیماری دیگری نیز دارد فهمیدن آن بسیار مهم است و آن بیماری هم باید به طور صحیح پیگیری شود. عوامل خطر و دلایل آن پزشکان و دانشمندان علت دقیق سندروم تورت را نمی دانند. تحقیقات نشان می دهند که این مشکل یک بیماری ژنتیکی ارثی است. این بدان معناست که از طریق ژن ها از والدین به کودک منتقل می شود.