میخام یه چند تا چیز غمگین بگم:)

خسته ام از ادما،همشون یه روزی منو فروختن دیگه تا چه حد باید به خودم بگم باید جلوی اشکاتو بگیری و تظاهر کنی هیچ اتفاقی نیافتاده تا کی باید به خودم تلقین کنم

همش تلاش میکنم بهترین باشم اما یکی عین بمب میکوبونه تو سرم نمیدونم چمه چرا نمیتونم دختر خوبی باشم.

تا کی باید ماسک خنده به این صورت گریون بزنم

دیگه داره کم کم یادم میره غم چه شکلی داره از بس خودم شبیهشم

حتی الان که دارم همینو مینویسم با خودم فکر میکنم مزاحم شما شدم.حس بدی پیدا میکنم تو زندگیم همش سعی میکنم بخندم

از بس خندیدم به مشکلاتم همه فکر میکنن اسکل شدم