دردناک ترین روش های شکنجه در تاریخ.²

1- محرومیت از خواب، محرومیت از خوابیدن، یکی دیگر از بدترین شکنجه‌های ایرانی و حتی بین‌المللی است که با هدف اعتراف گرفتن اجباری از زندانیان انجام می‌شود. این شکنجه، در بین شکنجه‌گرها و مأموران سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده آمریکا یا سیا (CIA) هم به ‌کار گرفته شده. در این نوع شکنجه روانی که کم‌کم به شکنجۀ جسمی تبدیل می‌شود، زندانی را به‌زور تا چند روز "معمولا یازده روز" بیدار نگه می‌دارند. می‌توانید تصور کنید که 11 روز بیدار ماندن یعنی چه؟ کافی است امشب را تا صبح نخوابید و صبح روز بعد، خودتان را به‌زور بیدار نگه دارید. آن‌وقت متوجه خواهید شد که محرومیت از خواب حتی برای چند ساعت هم زیاد است، چه برسد به چند روز! در این روش شکنجه، معمولا زندانی را به چند زنجیر می‌بندند تا اگر کمی خواب‌آلود شد یا خوابش برد، زنجیرها را هم‌زمان به عقب بکشند تا او بیدار بماند. همچنین، در روش دیگری که زندانی زنجیر نمی‌شد، اگر می‌خوابید یا حالت خوابیدن به خود می‌گرفت، زندانبان یا شکنجه‌گر روی او آب سرد می‌ریخت تا خوابش نبرد. بسیاری از زندانیانی که در اثر محرومیت از خواب شکنجه می‌شدند، پس‌از برگشتن به زندگی عادی با مشکلات روحی و روانی شدیدی دست‌ و پنجه نرم می‌کردند.

2- چکمه آهنی، این سیستم خوراک ترکاندن و خرد کردن استخوان‌های پاست؛ این روش به خاطر این که در اسپانیا طرفدار داشت به چکمه اسپانیایی هم معروف بود. جفت پای طرف را تا زانو در یک چکمه آهنی که با پیچ قابلیت تنظیم داشت، می‌کردند و از بالا هم با تخته‌های چوب گوه شکل بین زانوها فاصله می‌انداختند، بعد همزمان چوب‌ها را با چکش از بالا بین زانوها می‌چسباندند و از پایین هم چکمه را سفت می‌کردند. این طوری زانوها خرد شده و مچ و انگشت‌های پا هم بر اثر فشار له می‌شود

3- گاو برنجی، قربانی را درون گاوی برنجی قرار داده و می‌بستند؛ سپس آتشی زیر آن روشن می‌کردند؛ آنقدر این ظرف فلزی را گرم می‌کردند تا به رنگ زرد گرم در آید؛ این امر باعث می‌شد تا قربانی پخته و جان خود را از دست دهد.

4- پنجه گربه، احتمالا خود کسی هم که این اسم را روی این وسیله گذاشته، گیر آن نیفتاده تا این بامزه بازی‌ها یادش برود. این دستگاه فلزی که در اسپانیای قرون وسطی طرفدار داشته، چنگال‌های تیز و بلندی داشت و ابعاد و فاصله سر چنگال‌ها از هم طوری بود که شکنجه‌گر محترم برای کندن ماهیچه‌ها و پوست زیاد اذیت نشود و البته استخوان‌ها و رگ‌های اصلی را هم با آنها نکند تا طرف برای فازهای بعدی شکنجه جان داشته باشد. البته لازم به توضیح نیست که برای استفاده بهینه از این شکنجه، طرف را می‌بستند به صندلی تا زیاد وول نخورد

5- لوله تمساح، قربانی در داخل لوله‌ای قرار داده می‌شد که به اندازه کافی برای ورود فرد کافی بود؛ لوله، که میخ‌هایی نوک تیز به شکل دندان‌های تمساح داشت و به آرامی‌ فشرده می‌شد تا قربانی را بی‌حرکت کند؛ شکنجه‌گر تنها می‌توانست صورت و پاهای قربانی را ببیند؛ با کمک کربن و آتش موجود زیر لوله، شکنجه گر به تدریج لوله را گرم می‌کرد تا قربانی یا اعتراف کند و یا جان خود را از دست دهد.

6-تابوت میخ دار، حاصل تراوش استعداد شکنجه‌گرهای آلمانی در نورنبرگ است. متهم بخت برگشته را ایستاده داخل تابوت می‌گذاشتند و بعد با پیچاندن دستگیره‌هایی که مجموعه میخ‌ها را جلو می‌برد. همچنین به آهستگی میخ‌ها را در اعضا و جوارح فرو می‌کردند؛ البته میخ‌ها را طوری کار گذاشته بودند تا در اعضای حیاتی فرو نرود و متهم برای چند بار رفتن در تابوت توانایی داشته باشد.