شمام موافقین؟
شنیدی میگن... مشکلات آدم با بزرگ شدنش، بزرگ میشن؟ به درست بودنش اعتقاد داری...؟
وقتی یه بچه کلاس سومی بودیم دغدغه‌مون حفظ کردن جدول ضرب بود و وقتی بزرگتر شدیم درس و کنکور... یکی تو دوران دانشجوییش... دغدغه‌ش کار کردن و پول جمع کردن واسه خونواده‌ش تو یه شهر دیگه‌ست و یه نفر دغدغه‌ش خوشحال کردن مامانبزرگ بابابزرگای تو خونه سالمندان...
یه نفر شبانه روزشو به هم دوخته تا بیماری که زیر دستشه از اون اتاق بی روح سفید رنگ، سلامت بیرون بره... و یکی از طلوع آفتاب تا دم دمای طلوع بعدی هم قدم خیابونا هم صدای خش خش جاروی دسته بلندش شده که خونواده‌ش تو آرامش و رفاه زندگی کنن میبینی... دغدغه‌های آدمام به تنوع اثرانگشتاشونه...
آدما هرروز با هم روبرو میشن... تو خیابون... تو مترو... تو مدرسه... تو بازار... شاید مشکل و دغدغه یه نفر واسمون کوچیک و بی ارزش به نظر بیاد... مثل وقتی که خواهر یا برادر کوچیکمون با استرس و نگرانی از امتحان فرداش بهمون میگه و ما تو ذهنمون میگیم: "این درسا که چیزی نیست!" یا مثلا وقتی که پیش یکی از سنگینی و فشار دوره نوجوونیمون حرف میزنیم بهمون میگه: "خودتو درگیر این چیزای بچگونه نکن...!" خب آره... آدما که بزرگتر میشن... فراموش میکنن... یادشون میره مشکل قبلیشون چی بود... یادشون میره خودشون اون موقع چه حسی داشتن...!
میخوام اینو بهت بگم رفیق... زندگی عین یه رودخونه‌ی روونه... میگذره... خیلی سریع تر از چیزی که فکرشو بکنی...
چیزی که برات میمونه یه مشت خاطره‌ن... که رنگو بوی خاطره دارن... فقط یه خاطره مشکلاتت موندگار نیستن... سختیات همیشگی نیستن اشکای چشمات شاید الان روی گونه هات سر بخورن... ولی چند روز بعد اونام نیستن!
بهم اعتماد کن! منم یه آدمم مثل همه شماها که سختی میکشه و سختی کشیده... اذیت میشه و اذیت شده... ولی ازشون رد میشه و رد شده...!
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
زیباترین و حق ترین چیزی که تا حالا دیدم بود🌚✨
مشکلات کوچیک نمیشن، ما بزرگ میشیم...:)
این پست
واقعا میگم
واقعا
قشنگ ترین پستی بود که دیدم🥲 :)
.........................................................
وی غش کرد*
مررسییی بابت حمایت هات بانوی قشنگگ💛🌿
هیح خواهش میکنم کاری نکردم کههه3>>>
ی چیز قشنگ درمورد بچگیم که بو اینه که
بچه که بودم مشکلات رو شکلات میخوندم:)
چقد عمیق بود.....
بدجور بردم تو فکر!!
مرسی وقتی خودمم یادش میوفتم یه جوری میشم☺️
آره قبول دارم خیلی قشنگ بود
زیبا بود:))))))
خب.. هرکسی تا وقتی زندست باید بجنگه و ناامید نشه.. این یکی از دلایلیه که تو اوج بدبختی هم به تموم کردن همه چی فکر نکردم. کسی که یه عالمه مشکلاتو پشت سر گذاشته، اگه پیش زندگی کم بیاره و ناامید شه یعنی ضعیف میشه، یعنی به هر حال غرورش خرد میشه.. و ارزششو نداره، داره؟..
زندگی درکنار پستی بلندیاش معنا پیدا میکنه... بعضی وقتا تو یه موقعیت پرتنش زندگی به خودمون میایم و میبینیم تو یه باتلاق گیر کردیم و به هرجا چنگ میندازیم هیچ راه نجاتی پیدا نمیکنیم...
ولی حتی تو تاریک ترین غارها...عمیق ترین دره ها... دردناک ترین زخم ها... و پرتنش ترین اتفاقا هنوزم یه باریکه امیدی هست که هروقت دستتو به سمتش دراز کنی بهت نه نمیگه...
خودت میدونی از کدوم امید همیشگی حرف میزنم... همون که تک تک لحظات زندگی از رگ گردنت هم بهت نزدیکتره... همونی که هر اتفاقی‌ام بیفته ازت دلسرد نمیشه...!
هرچقدر زمین بخوری بازم کنارت وایمیسته و دستتو میگیره...
واسه همینه که بعضی وقتا به خودم میگم که: خدایا... زمین خوردم که تو محکم‌تر دستمو بگیری!
اگه از تمام دنیا و موجودات توش ناامید شدی هیچ وقت از اون بامعرفت‌ترین رفیق تنهاییات غافل و ناامید نشو چون اون هیچ وقت ازت ناامید نمیشه:)
هوم:)
ولی.. باید در نظر داشت نمیشه خودتو بندازی تو باتلاق و بعد بگی خدایا نجاتم بده.. یعنی خود کرده را تدبیر نیست:) وضعیت من؛)
حس خوب بهم دادی 🥺🥺
خیلی قشنگ بود
ممنونممم
با تعریفات انرژی مثبت میگیرم3>
😘😘
عررررر..
خیلی قشنگ بود:)))
مرسییییی!
ذوق کردم3>
این کامنت فقط جهت حمایت از سازنده می‌باشد ❤️
بابت حمایت قشنگت ممنونم!
خیلی خوشحالم کردی 3>
🌝✨