شغل پدر من

یه روز بارونی بود. معلم گچ رو برداشت و پای تخته سیاه رفت. رو تخته نوشت: "متنی برای تشکر از پدر" بعد برگشت به طرف بچه‌ها و گفت: خب یه متنی بنوسید که هم از پدرتون تشکر کنید هم شغلشونو توضیج بدید.

بچه‌ها زود مدادهاشون رو برداشتن و دست به کار شدن ولی تنها کسی که نمی‌نوشت پسرکی بود که کنار پنجره می‌نشست. اون متنش رو از همه دیرتر شروع و از همه زودتر تموم کرد. بعد کاغذ و قلمش رو کنار گذاشت و به بیرون خیره شد.

وقت تموم شد. تک تک بچه‌ها متنشون رو خوندن و تشویق شدن تا اینکه نوبت به پسرک رسید. پسرک برگه رو برداشت، بلند شد و پای تخته رفت. صداش رو صاف کرد و با صدایی که نه خیلی بلند بود نه خیلی کوتاه شروع کرد به خوندن که:

پدر من یک رفتگر است. پدر عزیزم من به خوبی میفهمم که بسیار باشرف است آنکس که انسان باشد و بین اشغال‌ها نان پیدا کند تا انکس که اشغال باشد و نانش را میان انسان‌ها پیدا کند..