تئوری های کورالین

من خودم انیمیشن کورالین رو خیلی دوست دارم و چون بعضی بخش هاش گیج کننده بود میخوام تئوری هاشو بزارم

۱-همسایه‌های کورالین از بچه‌های گم‌‌شده اطلاع داشتند هنگامی که کورالین پس از گم شدن پدر و مادر واقعی‌اش به خانه همسایه‌هایش، خانم فورسیبل و اسپینک می‌رود، ظرف‌های آبنباتی می‌بینیم که بالای هر کدام یک تاریخ درج شده است. ۱۹۲۱، ۱۹۳۶ و ۱۹۶۰؛ به عقیده طرفداران این تاریخ‌ها دقیقا سال گم شدن قربانی‌های دیگر بلدام هستند. کورالین در بخشی از کتاب و فیلم با این بچه‌ها ملاقات می‌کند و لباس و طرز حرف زدن آن‌ها با دوره‌ای که در آن زندگی می‌کردند مطابقت دارد.

مادربزرگ وایبی(اضافی) برای نجات نوه‌اش کورالین را قربانی کرد در انتهای انیمیشن متوجه شدیم که خواهر دوقلوی مادربزرگ وایبی یکی از قربانی‌های بلدام بوده است. بر اساس این تئوری، مادربزرگ وایبی از ترس از دست دادن نوه‌اش تصمیم می‌گیرد تا خانه‌اش را به یکی از خونواده‌هایی که بچه دارند اجاره دهد. به این ترتیب آن کودک به جای وایبی قربانی می‌شد.

دریچه، راه اصلی برای ورود به دنیای بلدام نبود یکی از معروف‌ترین نظریه‌های کورالین این است که در اصل چاهی که کورالین پیدا می‌کند راه اصلی برای ورود به دنیای بلدام بوده است. وایبی در حرف‌هایی که به کورالین می‌زند می‌گوید که اگر کسی به درون چاه بیفتد حتی وسط روز آسمان پرستاره را می‌بیند. اگر دقت کرده باشید در دقایق اولیه انیمیشن عروسک از سمت یک آسمان پرستاره به دست بلدام برسد.

ماهیت اصلی بلدام شاید انتظار داشتید که در پایان کتاب یا انیمیشن به پیش‌زمینه‌ای از بلدام اشاره شود اما قصه به سر رسید و هیچ اشاره‌ای به این موجود مرموز نشد. در واقع نویسنده‌ها آن را بر عهده‌ی بیننده و خواننده گذاشته‌اند. اینجا است که خلاقیت طرفداران کورالین گل کرده و نظریه‌های مختلفی در مورد ماهیت واقعی بلدام بیان شده است. در حالی که برخی او را یک جادوگر می‌دانند، عده‌ی دیگر معتقد هستند که او هم یک انسان بوده که درون چاه افتاده و نتوانسته خودش را نجات دهد. با این حال یکی از معروف‌ترین نظریه‌ها به پری بودن بلدام اشاره دارد.

پایان فیلم در واقع خوش نبود داستان کورالین ظاهرا به خوبی و خوشی به پایان رسید. کورالین موفق به شکست دادن بلدام شد و نه تنها روح قربانی‌های قبلی او را آزاد کرد، پدر و مادرش را هم نجات داد و همه با هم تا ابد با خوشی زندگی کردند. اما، نشانه‌هایی وجود دارد که از حقیقتی تاریک پشت این پایان خبر می‌دهد. در واقع این نشانه‌ها آنقدر قوی هستند که اکثر طرفداران کورالین معتقدند که پایان فیلم خوش نبوده است.کورالین وقتی به دنیای بلدام می‌رفت همان‌جا می‌‌خوابید اما روز بعد در دنیای واقعی از خواب بیدار می‌شد. ما هیچوقت ندیدیم که کورالین وسط شب از خواب بیدار شود و به اتاق اصلی خودش برگردد. یا اصلا چرا باید این کار را بکند؟ بر اساس این موضوع، نظریه‌ای هست که بیان می‌کند کورالین اولین باری پایش را به دنیای بلدام گذاشت برای همیشه آن‌جا گرفتار شد و برگشتن به دنیای خودش توهمی بیش نبوده و بار هر بار خوابیدن به یک سطح عمیق‌تر می‌رفته است.

بلدام با دوختن دکمه به جای چشم‌های بچه‌ها روح آن‌ها را اسیر می‌کند مشخص است که یک جای کار می‌لنگد و دیر یا زود حقیقت ماجرا آشکار می‌شود. مادر دوم کورالین به او می‌گوید که اگر می‌خواهد همیشه آن‌جا بماند باید جای چشم‌هایش دکمه بدوزد. البته که کورالاین موافقت نمی‌کند و به دنبال آن کم کم همه چیز ظاهر زیبا و فریبنده‌اش را از دست می‌دهد و چهره واقعی‌ خودش را می‌گیرد. حالا کورالین باید همه سعی خود را بکند که خود را نجات دهد تا برای همیشه در دنیای مادر دوم، که اسم واقعی‌اش بلدام است، گرفتار نشود.

تفاوت‌ بین کتاب و فیلم کورالین اما چه تفاوت‌هایی بین فیلم و کتاب وجود دارد؟ از اصلی‌ترین تفاوت‌ها می‌توان به نبودن وایبی و مادربزرگش اشاره کرد. همچنین در کتاب خبری از عروسکی که بلدام به واسطه آن جاسوسی کورالین را می‌کند نیست. شاید برایتان سوال باشد که بین کتاب و انیمیشن، کدام‌یک ترسناک‌تر است؟‌ به عنوان کسی که هم کتاب را خوانده و هم انیمیشن را دیده است، می‌توانم بگویم که کتاب چند مرحله ترسناک‌تر است و دلایل متعددی برای این موضوع وجود دارد. به عنوان مثال در بخشی از کتاب بلدام می‌گوید که با دست‌های خودش مادرش را در قبر گذاشته است و هنگامی که مادرش سعی کرده است خودش را بالا بکشد، او را سر جاش برگردانده است! همچنین در بخش پایانی کتاب و زمانی که کورالین گربه را به سمت بلدام پرتاب می‌کند، مایع سیاه رنگی از صورت زخمی بلدام جاری می‌شود.

با این حال ترسناک‌ترین قسمت کتاب مربوط به تونلی می‌شود که دو دنیا را به هم مرتبط می‌کند. در کتاب نه تنها خبری از یک راهروی بنفش و زیبا نیست، بلکه با یک راهروی تاریک روبه‌رو هستیم. طبق توصیف‌های کورالین انگار تونل زنده است، از حضور او کاملا خبر دارد، دیواره‌ی آن گرم و از پشم پوشیده شده است. در واقع انگار این موجود از بلدام هم قدیمی‌تر و ترسناک‌تر است.