ون گوگ و گوش بریده خود

ونسان ون گوگ که بیماری روانی رنج میبرد ، در دسامبر ۱۸۸۸ گوش چپ خود را با تیغ سلمانی برید درباره اصل ماجرا تردیدی وجود ندارد و خود نقاش هم در خودنگاره تصویر خود با گوش باند پیچی شده کشیده است . ونگوگ تا روز ۲۳ دسامبر دو گوش درست و سالم داشت اما آن روز به بعد که اورا در بستر غرق خون یافتند، جای گوش چپ خالی بود و یاد نمی‌آورد که چه بلایی سرش آمده است . درباره چگونگی ماجرا حرف و حدیث زیاد است و ۳ گفتمان بر سر زبان است :

اول = ون گوگ که در اوایل سال ۱۸۸۸ به توصیه برادر کوچک و مهربانش تعو به شهر آرل در جنوب فرانسه کوچ کرده بود چند ماه بعد به ناراحتی روحی و افسردگی شدید دچار شد ؛ او کابوس های ترسناک و هزیان آلود دست و پا میزد و با حالت روان پریشی نزدیک میشد . هنرمند رنجور و حساس که از مدتی پیش در گوش چپ خود صدا هایی تحمل ناپذیر می‌شنید تصمیم گرفت با اقدامی قطعی خود را از گوش راحت کند

دوم = روایت دیگر این است که ون گوگ به یک زن روسی بنام راشل دل بسته بود و چون مال منالی نداشت به او بدهد به دلبر خود قول داده بود که هدیه گرانبهایی تقدیم کند واین هدیه البته گوش خود بود .برای این روایت یک گواه واقعی وجود دارد ؛ زیرا راشل واقعا گوش بریده دریافت کرد.

سوم = ون گوگ با نقاش معروف پل گوگن صمیمی بود و همچنین هم خونه اما با وجود اینکه یک دیگر را دوست داشتند بعضی اوقات بحث هایشان به دعوا های جدی ختم میشد یک روز که با هم دعوا می‌کردند پل گوگن گوش ون گوگ را برید و ون گوگ برای اینکه پل گوگن دستگیر نشود تقصیر را گردن گرفت.