تیکه‌ای از ادبیات کلاسیک

همونی باش که هستی،تو چیزی که باورش داری سربلند باش،خودتو بپذیر،منتظر نباش دنیا تورو دوست داشته باشه

هیچوقت برای شروع دوباره احساس گناه نکن.

تو کافی هستی!هرروز صبح،هر طلوع خورشید،هرروز.

هرگز قلبتو برای کسی توضیح نده چون آدم درست خودش از قبل میدونه

اگر وانمود کنی که صدمه نخوردی، نمیتونی خوب بشی.

همه‌ی ما آزاد به دنیا میایم و یک عمر برده‌ی حقیقت های دروغ خودمون میشیم.

من یه موزه‌ی پر از هنرم ولی تو چشماتو بسته بودی

مردم کامل نیستند و روابط هم اینطوری نخواهند بود.

با گذشت زمان،حتی تیز ترین خار ها هم نرم خواهند شد.

اگه خودتو دوست نداشته باشی هیچوقت هم حس نمیکنی که بقیه دوستت دارن