سلول های Hela

در سال ۱۹۵۱ ، یک زن ۳۱ ساله آفریقایی-آمریکایی به نام «هنریتا لاکس» به دلیل وجود توده ای در شکمش به بیمارستان جان هاپکینز در بالتیمور آورده شد. تشخیص داده شد که لاکس از یک نوع سرطان تهاجمی رنج می‌برد. پزشکان سعی کردند با استفاده از قرار دادن لوله های پرتو درمانی آن را درمان کنند. در طول درمان، پزشک او بدون اطلاع یا رضایت او، تکه‌ای از تومور سرطانی او را برای مطالعات برداشت. در طی سال‌های مختلف، جراح، نمونه‌های بافتی از بیماران دیگر را برای مطالعات تحقیقاتی سرطان با هدف یافتن درمانی برای سرطان جمع‌آوری می‌کرد. اگرچه بسیاری از بافت های سرطانی دیگر کشت شده بودند، اما در عرض چند نسل با شکست مواجه شده بودند. با این حال، کشت آزمایشگاهی بافت لاکس با موفقیت انجام شد. میلیون‌ها سلول او که به سلول‌های HeLa (مخفف اسم Henrietta Lacks)شناخته می‌شوند، باوجود مرگ هنریتا، هنوز هم زنده هستند.

در مقایسه با سایر سلول‌های انسانی که محققان تلاش کرده‌اند کشت و پرورش دهند، سلول‌های HeLa دارای ویژگی‌های منحصر به‌ فرد زیر هستند:

سرطانی: سلول های HeLa که از بافت سرطانی به دست می‌آیند هم جزئی از سلول‌های سرطانی هستند. بنابراین ویژگی‌های ژنتیکی متفاوتی در مقایسه با سلول‌های طبیعی انسان دارند. به دنبال مطالعات ژنتیکی روی سلول، مشاهده شد که مانند بسیاری از سلول های تومور دیگر، سلول HeLa حاوی خطاهای زیادی در ژنوم خود است. در مقایسه با سلول طبیعی با 46 کروموزوم، رونوشت‌های کروموزوم سلول HeLa بین 76 تا 80 کروموزوم دارند که تعداد زیادی از این کروموزوم‌ها به شدت جهش یافته‌اند. طبق مطالعات اخیر، سلول‌های HeLa حاوی DNA ویروس HPV هستند. HPV عامل اصلی سرطان دهانه رحم است که با وارد کردن DNA آن به سلول های میزبان عمل می کند. DNA به دست آمده پروتئینی تولید می کند که از ترمیم جهش و سرکوب تومور توسط p53 جلوگیری می کند. در سلول‌های HeLa، نشان داده شد که این به تغییرات در بیان microRNA و در نهایت به رشد پربار سلول‌ها در کشت کمک می‌کند.

نرخ رشد بالا: در مقایسه با سلول‌های طبیعی، سلول‌های HeLa حتی با در نظر گرفتن وضعیت سرطانی‌شان، به‌طور غیرعادی سریع رشد می‌کنند. رشد آسان آنها علاوه بر رشد سریعشان (دوبرابر در یک دوره 24 ساعته)، این سلول ها را برای مطالعات تحقیقاتی در مقیاس بزرگ ایده آل کرده است. همچنین به دلیل توانایی شان در تکثیر سریع، سلول‌های HeLa می‌توانند به راحتی سایر رده‌های سلولی را در کشت آلوده کرده و رشد کنند.

نامیرا: سلول‌های HeLa به‌عنوان «سلول‌های جاودانه» به‌طور مکرر تقسیم می‌شوند که به محققان اجازه داده است آنها را در 6 دهه گذشته پرورش دهند. این جنبه از سلول ها به بیش فعال نسبت داده می شود که امکان بازسازی تلومرها در هر تقسیم را فراهم می کند. در نتیجه، این امر از پیری سلولی جلوگیری کرده است که به نوبه خود اجازه داده است تقسیم سلولی برای مدت طولانی ادامه یابد.

همیت سلول های HELA: در مقایسه با سلول های طبیعی انسان، سلول های HeLa دارای تعدادی ویژگی منحصر به فرد هستند که آنها را برای مطالعات پزشکی و بیولوژیکی بسیار مهم می کند. از آنجایی که آنها جاودانه هستند، می توان آزمایش هایی را روی سلول های یکسان انجام داد. این مزیت قابل توجهی است که سلول های طبیعی و سالم انسان فاقد آن هستند.

مضرات سلول های HELA: جدا از این واقعیت که آنها می توانند به طور تهاجمی سایر خطوط سلولی را آلوده کنند و در نتیجه بر نتایج مطالعات تحقیقاتی تأثیر بگذارند، سلول های HeLa کاریوتیپ طبیعی انسان را ندارند. همانطور که قبلا ذکر شد، ژنوم این سلول ها می تواند حاوی 80 کروموزوم باشد که کروموزوم های اضافی نتیجه عفونت هستند. در نتیجه، محدودیت هایی در مورد میزان استفاده از سلول ها وجود دارد.

کاربردها و پیشرفت های پزشکی: مطالعه تاثیر جاذبه صفر بر سلول های انسان - نقشه برداری ژن - واکسیناسیون HPV - کمک به ریشه کنی فلج اطفال