روز‌ بارانی PT1

تصمیم میگیرم برم عقب..نه خیلی عقب..فقط در حدی که بتونم داستان خیلی خیالیمو شروع کنم..از یه شهر خیالی..که مطمئناً سئول یا نیویورک نیست..تهرانم نیست..یه شهر دیگس..با یه دوره‌ی دیگه..نمی‌خوام برم زمان ناپلئون بناپارت توی فرانسه چون اونموقع اوضاع خیلی خراب بود.. فقط می‌خوام که مردم اون دوره رو تصور کنین..و یکم بهش حالت جادویی هری‌پاتر..نه قیافه‌هاشون!نه!فقط اون حال و هوایی که داره..با یه وایب کلاسیک..نمیدونم دارک‌آکادمیا باشه..با کلاسیک‌آکادمیا..ولی مطمئنم یکی از ایناس..بهرحال..از یکروز بارونی شروع میکنم و یک سگ.. اشتباه نکنین..گفتم یه سگ!یه حیوون!سگ!خیلی خب یه سگ کوچولو و بامزه..با موهای بلند..یه ترکیبی از قهوه‌ای تیره و یکم نسکافه‌ایه..در هر صورت..خیلی کیوته..خیلی..ساکت باشین و همراهم بیاین..ما الان وسط شهرخیالیمون هستیم..با یه آسمون بارونی:پاریس.و یه جعبه‌ی کهنه و قدیمی جلوی یه مغازه جدید و امروزی که شیرینی میفروخت..زیربارون بود..البته جعبه‌ها حس ندارن..شایدم دارن تاحالا جعبه نبودم ولی..مهم چیزیه که توی اون جعبه‌ها بوده..حالا ساکت و آروم همراهم بیاین.. قراره داستانو از اینجا شروع کنیم..

بازم میگم اگه بارون نمیومد نمیتونستم ببینمت..و باهات آشنا بشم..از اولم تو خوب بودی..برای من زیادی خوب بودی..خیلی دوستت داشتم..و هنوزم دارم..اونموقع که در جعبرو باز کردی..و خیره نگام کردی.. امیدوار شدم که بلاخره یکیو پیدا کردم..:عموجان؟.تو خیلی بامزه بودی..با کلاهی که سرت گذاشته بودی و حتی خندت..وقتی که دستاتو سمت گوشام بردی و بعد بلندم کردی..اولش ازت ترسیدم ولی وقتی خندیدی و بغلم کردی.. آروم گرفتم..:خیلی خب دیگه بیا بریم.–ولی عموجان روی جعبش یه چیزی نوشته..نوشته..مارون.از اسمم فراری بودم..از اسم مارون متنفر بودم.. ولی اسمی که روم گذاشتی..عاشق اون اسم شدم..اون اسم برای من به معنی یه تولد تازه بود..بعد چندروز میتونستم آبی آسمون و سبزی چمنا و زردی گلای کوچیکی که از گوشه کنار خیابون بیرون اومده بود ببینم.. ولی خیلی زود خوابم برد..و بعد توی یه خونه‌ی بزرگ بیدار شدم..و تو که روی تخت خوابیده بودی..دروغ نمیگم..اولش ازت میترسیدم..نمیتونستم چیزی ببینم..ولی نوری که از پنجره به کف زمین میخورد..و تاریکی بهم می‌گفت که شب شده..ولی من مدتها توی جعبه کوچیک خیابون گریس بودم و نمیدونستم کی شب میشه کی روز..روی تختت پر کاغذ بود.. و خطای عجیب و غریب..همچی اون کاغذا خط خطی شده بود ولی دور یکیشون یه داره بزرگ بود..همون شب..وقتی تا صبح بیدار موندم و بعد روزهای طولانی و دراز اولین اشعه‌های زرد رنگ خورشیدو دیدم..دلم خواست که بخندم..ولی نمیتونستم..پوزه‌ی کوچیکی دارم برای خندیدن..ولی باید باهاش کنار بیام چون خیلیا فک میکنن من سگ عصبیم ولی بگم این حالت ابروهامه..بهرحال مطمئن شدم که تو بهترین کسی هستی که تاحالا تو زندگیم دیدم..

تا اینجا چگونه بود این داستان؟🗿اصن مشخص نبود درمورد کیه نه؟خودم می‌دونم مرزهای ناشناس بودنو جابه‌جا کردم

گرفت ولی بعدش زخمی شد..البته خیلی دلم میخواد یبار ببرمت اونجا تا با مامان بزرگ آشنا بشی اون خیلی مهربونه.. بگذریم و برسیم به بازی با اون خرگوش عجیب و غریب که اسمش کوکیه..نمیدونم پسرعموت چرا اسم یه نوع شیرینیو رو خرگوشش گذاشته؟من از خرگوشا بدم میاد آخه گوششون زیادی درازه و خیلی تند تند غذا میخورن..بهرحال..از این موضوعم میگذرم و فقط درمورد تو میگم..تهیونگ باورت میشه من تازه فهمیدم که پیش یکی از عموهات زندگی میکنی؟همم ببخشید که نمیتونم باهات حرف بزنم..آخه خدا وقتی ما سگارو خلق کرد بهمون زبون داد ولی فقط واسه لیسیدن صورت آدما برای اینکه نشون بدیم دوستشون داریم.. ولی همینم خودش یه بحثه!اینارو بیخیال میشم تهیونگا..:یونتنان؟!کجایی؟. سریع از روی تختم پایین اومدم و دوییدم تا ببینم چیکارم داری..خندیدی.. از اون خنده‌های مستطیلی قشنگ که عاشقشونم..شیرینی که دستت بود گاز زدی و بعد خم شدی و گفتی:بیا توام بخور ببین دوست داری؟.دروغ نمیگم من یکم سگ تنبلیم!واسه‌ی همین پارس کوچیکی کردم که خودت یکم از شیرینی رو بهم بدی..همون موقع شوهر‌عمه‌ی بداخلاقت که وقتی میبینمش کل پشمام سیخ میشه از آشپزخونه بیرون اومد و داد زد:مگه بهت نگفتم این سگرو فقط تو اتاقت نگه دار!.تو یکم ترسیدی ولی من می‌فهمیدم که از اون زن پرو و کینه‌ای و عصبی چقدر متنفر بودی..:ببخشید شوهرعمه سارا. –کی از این شیرینیا برداشتی هان؟!.–فقط یکم گرسنه بودم.–بدش به من اینو!این سگم ببرش تو اتاقت!شنیدی؟!.–بله چشم.اون زن رومخ خیلی سریع شیرینی از دستت گرفت و با قدمای محکم و سنگین رفت تو آشپزخونه خدا میدونه اگه یه بولداگی چیزی بودم کل استخوناشو تبدیل میکردم به حلوا شکری عقاب!.بغلم کردی و رفتیم تو اتاقت..روی تخت دراز کشیدی منم چون نمیتونستم تحمل کنم ناراحت باشی با لیس زدن صورتت سعی کردم حالتو بهتر کنم..بازم خندیدی و گفتی:تو خیلی دوست داشتنی یونتنان.. .

حمایت؟🗿