رمان ۳۰ روز تا ملاقات تو:)

*ورق زدن سلام گیلبرت عزیز،قلم به دست گرفتم تا برایت بنویسم.اینجا در فلاوز پات همه چیز خوب است. من پیش دوستانم حس خوبی دارم و خوشحالم. البته تو جای خودت را داری. اینجا بعضی وقت ها اتفاقات خنده داری رخ میدهد. مثلا،آماندا(که اصرار دارد او را آما صدا کنیم) میخواست برای تولد خاله اولویا کیک بپزد. وقتی کیک را سر میز گذاشتیم،قانون گذاشتیم کسی به کیک ناخنک نزند. ولی خب،نمی شود کریستینا را کنترل کرد. ما در حال کتاب خواندن بودیم،که یکهو صدای جیغ آمد! بله،اگر کریستینا کیک را نمی خورد، هیچ وقت نمیفهمیدیم که آما به جای شکر،فلفل در کیک ریخته! فلاور پات. جاده ی گست.آنی

بعد از ظهر گرم بهاری خیلی به دخترا چسبید. و طبق معمول سرشان داخل کتابشون بود به طوری که انگار میخوان تا ابد همینطوری زل بزنن به کتاب.

ساعتی گذشت،انی خیلی خوابش می اومد و بالاخره خوابش برد و کتاب از دستش افتاد. اما (دوستش)از اتاق خوابش یک پتو آورد و روی انی انداخت. و انی همچنان در دنیای خواب به سر میبرد....

روز ۲ آنی با صدای بارون از خواب بیدارشد و دختر ها با صدای انی. _نگاه کنین! من شنیدم که اگر تو بهار با صدای بارون بیدار شی روز قشنگی داری. میلی حرف انی رو رد کرد: انی،خودت خوب میدونی که این افسانه ها الکی هستن. _ولی برای من روز خوبیه....روز ۲..‌‌‌...