باورهای اشتباه درباره هواپیما

یکی از باورهای غلط درباره ی سفرهای هوایی که بسیار نیز رایج است این است که درهای هواپیما می توانند هنگام پرواز باز شوند و مسافرها به بیرون هواپیما پرتاب شوند. این مورد به هیچ وجه وجود ندارد و در سیستم هواپیما درها تا لحظه ی فرود بسته هستند. اما برخی از افراد این باور غلط را هم چنان دارند در صورتی که در حوادث هوایی فقط هواپیما یا سقوط داشته و یا با کوه اصابت کرده است و در اثر سقوط ناگهانی مسافرانی جان خود را از دست داده اند. در هیچ حادثه هوایی نیز درهای هواپیما در هنگام پرواز باز نبوده اند. درهای هواپیما را فقط خلبان در هنگام فرود باز می کند. در هنگام پرواز نیز فشار هوا برابر هشت پوند بر هر اینچ متر مربع است و هیچکس قادر به باز کردن در های هواپیما نیست.

این که هواپیما کنترل خودش را برعهده دارد از باورهای غلط درباره ی سفرهای هوایی است و به هیچ عنوان وجود ندارد. خلبان هدایت و کنترل هواپیما را در دست تا از شرایط بد جوی فاصله بگیرد و در ارتفاعات مختلف سرعت باد و پرواز را بررسی کند و مدام در طول مدت پرواز در حین انجام کار است. بسیاری از افراد به علت عدم آشنایی با هواپیما این باور غلط را دارند و گفته شده است که هواپیما در ارتفاعات به صورت اتوماتیک کار می کند. البته برای چنین باور غلطی هیچ فکتی نیز وجود ندارد و از فعالیت های یک خلبان در طول پرواز د فرود و برخواست، آماده شدن در ارتفاعات، ورود به حریم های اقیانوسی، رد شدن از مرزهای هایی کشور است.

از مسافرها در ابتدا هر پروازی خواسته می شود که تلفن های همراه خود را خاموش کنند و یا در حالت پرواز بگذارند تعدادی به اشتباه فکر می کنند که خاموش نکردن تلفن همراه باعث اشتباه در عملکرد هواپیما می شود که در اصل از باورهای غلط درباره ی سفرهای هوایی است. هواپیما به گونه ای طراحی شده اند که سیگنال های خارجی را تحمل می‌ کنند و هیچ ضرری برای هواپیما ندارد. اما اینکه از مسافرها درخواست میشود که تلفن همراه خودر ار خاموش یا حالت پرواز بگذارند دو دلیل دارد. در هنگام take off و take up یعنی فرود و برخاستن هواپیما همگی باید در حالت ثابتی قرار بگیرند که موجب سردرد و تهوع برای آن ها نشود.

دلیل دیگر این که اگر تلفن همراه شما روشن باشد در ارتفاع ۳۰۰۰ متری امواج تلفن همراه به جای یک مورد با چندین برج مخابراتی ارتباط بر قرار می کند و این کار باعث مسدود شدن شبکه های ارتباطی می شود و این موضوع به کمیسیون ارتباطات زمینی باز می گردد که برای جلوگیری از مسدود شدن شبکه های مخابراتی باید همگی در طول پرواز تلفن همراه را بر روی حالت هواپیما بگذارند

می گویند که اگر مسافران در طی ۹۰ ثانیه اولیه یک حادثه بتوانند خونسردی خود را حفظ کنند شانس بیشتری برای نجات یافتن دارند. ۹۰ ثانیه ی اول به دلیل این که در صورت نترسیدن و خونسرد ماندن افراد شانس نجات یافتن را برای آن ها افزایش می دهد به لحظات طلایی معروف شده است . ترس حتی می تواند باعث شود که افراد فراموش کنند

گویند که صندلی های نزدیک به بال، در زمره ی امن ترین قسمت ها در هواپیما هستند ولی باید بگوییم که خیر! در واقع وسط هواپیما فقط در زمان آتش سوزی امن ‌ترین قسمت هواپیما است چون با در خروجی هواپیما تنها ۵ ردیف فاصله دارد. کارشناسان کارکشته با بررسی اطلاعات مربوط به تصادفات هواپیما های مسافربری در بین سال های ۱۹۷۱ تا سال ۲۰۰۵ میلادی به این نتیجه رسیدند که افرادی که در انتهای هواپیما نشسته اند ۴۱ درصد بیشتر از دیگر افرادی که در دیگر قسمت های هواپیما ساکن هستند، شانس نجات پیدا کردن را دارند .

افزایش قابل توجهی در میزان برخورد پرندگان با هواپیما ها وجود داشته است. زمانی که موتور هواپیمای ایرباس ۳۲۰ متعلق به یکی از خطوط هوایی آمریکا مورد اصابت غازهای کانادایی قرار گرفت و باعث خاموش شدن موتورها شد درست قبل از این که خلبان تصمیم به تغییر جهت بگیرد اما باید به شمل بگوییم که که موتور هواپیما توانایی برخورد با پرندگان ۴ پوندی را دارد و هر چیزی بزرگتر از آن می تواند یک تراژدی بزرگ را بیافریند.