جواب رنج های مارا که میدهد؟

روزی و روزگاری در روزگاران کهن یکی از مردمان به پیش سعدی آمد و این چنین گفت :(( سعدیا! جواب دل شکسته ی مارا ، که دهد؟

سعدی که آن مردم را می شناخت و میدانست مردی جهان دیده و پارساست اندکی اندیشید و این چنین گفت :

(( آنکه گرسنه ای را نان تشنه ای را آب نا توانی را توان درمانده ای را درمان پیامبری را ایمان و فقیری را گردنبند میبخشد ،

آنکه از هر مِهرَبانی مِهربان تر از هر توانایی توانا تر و از هر عالِمی دانا تر است آری جانم ! آری او یگانه آفریننده ی جهان پروردگار بی همتاست .))