داشتن صدای بهتر!

شب ایستاده است

خیره نگاه او بر چارچوب پنجرهٔ من

سر تا به پایش پرسش،

اما اندیشناک مانده و خاموش

شاید هر هیچ سو جواب نیاید

دیری است مانده یک جسم سرد در خلوت کبود اتاقم

هر عضو آن ز عضو دیگر دور مانده است،

گویی که قطعه ، قطعه ی دیگر را از خویش رانده است؛