لئوناردو داوینچی

لئوناردو دی سر پیرو داوینچی (به ایتالیایی: Leonardo di ser Piero da Vinci) ‏(۱۴/۱۵ آوریل ۱۴۵۲ – ۲ مه ۱۵۱۹) دانشمند، نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، موسیقی‌دان، مهندس، مخترع، آناتومیست، زمین‌شناس، نقشه‌کش معماری، گیاه‌شناس و نویسنده ایتالیایی در دوره رنسانس بود. شاید بتوان گفت نبوغی که او در کارهایش از خود نشان داده، بیش از هر چیز دیگری مورد توجه نسل‌های آینده و بعدی خود قرار گرفته‌است. لئوناردو معمولاً به عنوان نمونهٔ بارز یک مرد رنسانس شناخته می‌شود. با وجود اینکه بیش از ۲۵ نقاشی از او باقی نمانده ولی به‌طور گسترده او را یکی از بزرگ‌ترین نقاشان تاریخ دانسته‌اند.

نام هنگام تولد: لئوناردو دی سر پیرو دا وینچی

زادهٔ: ۱۵ آوریل ۱۴۵۲(آنچیانو?) وینچی، جمهوری فلورانس (ایتالیای امروزی)

درگذشت: ۲ مهٔ ۱۵۱۹ (۶۷ سال)کلو لوسی، امبواز، پادشاهی فرانسه

تحصیلات: هنرکده آندرئا دل وروکیو

شناخته‌شده برای:رنگ‌آمیزی_نقاشی_مهندسی_علوم پایه _مجسمه‌سازی _معماری

کارهای برجسته: باک★ره صخره‌ها (ح. ۱۴۸۳–۱۴۹۳)_____ بانویی با قاقم (ح. ۱۴۸۹–۱۴۹۱)_______ مرد ویترویوسی (ح. ۱۴۹۰)_____ شام آخر (اثر داوینچی) (ح. ۱۴۹۲–۱۴۹۸)____ سالواتور موندی(منسوب شده) (ح. ۱۴۹۹–۱۵۱۰)____ مونا لیزا (ح. ۱۵۰۳–۱۵۱۶)

+عکسی از لئوناردو داوینچی+

دا وینچی را کهن‌الگوی «فرد رنسانسی» دانسته‌اند. وی فردی بی‌نهایت کنجکاو و خلاق بود. وی نظریات خود را در مجموعه یادداشتهایی که بالغ بر هزاران صفحه می‌باشند، ثبت کرده‌است. او طرحهای مبتکرانه‌ای را برای ساخت سلاح‌هایی مانند توپ‌های بخار، ماشین‌های پرنده و ادوات زرهی ارائه کرده بود، هرچند که بسیاری از آن‌ها هرگز ساخته نشدند.

داوینچی اولین طراح هواپیما و صدها اثر معماری دیگر به‌شمار می‌رود. یکی از طرح‌های ابتکاری او لباس غواصی و زیر دریایی جنگی است. او همچنین مسلسل، تانک نظامی، ساعتی که به ساعت دا وینچی معروف است، کیلومترشمار و چیزهای دیگر را طراحی یا اختراع کرد و با استفاده از خط معکوس برای طراحی‌های خود یادداشت‌هایی را نوشته‌است، که آن‌ها را فقط در مقابل آینه می‌توان خواند. او نقاشی‌های زیادی از جمله نقاشی یحیی تعمید دهنده، نقاشی بانویی قاقم، نقاشی بانوی صخره‌ها و … کشیده‌است اما بیشتر دلیل شهرت جهانی دا وینچی به‌خاطر نقاشی‌های شام آخر و مونا لیزا است. مارکو روسکی دربارهٔ او می‌گوید: در حالی که تصورات زیادی در مورد لئوناردو وجود دارد، دیدگاه او از جهان اساساً منطقی است و نه اسرار آمیز، و همچنین روش‌های تجربی مورد استفاده اش برای زمان خودش غیرعادی بوده‌است.