کره جنوبی

کره‌ای‌ها به لباس و پوشش خود خیلی اهمیت می‌دهند به طوری که حتی دخترهای محلی نیز به شدت اهل موضوعات مربوط به آن هستند. پس حتماً به این مسئله توجه کنید که متناسب با جمعی که در آن هستید لباس بپوشید تا مورد بی‌لطفی قرار نگیرید. کت و شلوار تیره، پیراهن سفید و کراوات، لباس رسمی مردان و کت و شلوار، پیراهن یا بلوز و دامن برای زنان موجه است. پوشیدن لباس بدون آستین چندان پسندیده نیست.

مردم این کشور یک زبان مشترک داشته و تقریباً هفتاد میلیون نفر در سراسر جهان به این زبان صحبت می‌کنند. ساختار زبان، گرامر و واژگان آن مشابه زبان ژاپنی بوده و بر حسب طبقه اجتماعی افراد جامعه به گویش‌های متفاوتی صحبت می‌شود اما به حدی به هم شبیه است که برای فهم آن دچار مشکل نمی‌شوید. مردم کره خود را یک خانواده می‌دانند و به یک زبان یعنی زبان کره‌ای صحبت می‌کنند. جمعیتی بالغ بر ۶۵ میلیون نفر در کره جنوبی و مناطق اطراف آن به این زبان حرف می‌زنند.

کره‌ای‌ها هنگام ملاقات یکدیگر، به هم تعظیم کرده و گاهی اوقات به‌جای آن به هم دست می‌دهند. شما برای آشناها می‌توانید سر تکان داده و به زبان کره‌ای به آنها سلام کنید. در این کشور مرسوم است که موقع ورود به خانه و بسیاری از رستوران‌های سنتی باید کفش خود را دربیاورید. در برخورد اول با یک فرد سالخورده احتمالاً از شما درباره سن، شغل و تحصیلات‌تان سوال می‌کند، حتی شاید از شغل پدر و مادرتان هم بپرسد.

کره از جمله کشورهایی است که بالاترین نرخ سوادآموزی را در جهان دارد و علت آن هم ماهیت آوایی زبان نوشتاری آنها است که در اواسط قرن پانزدهم اختراع شد. این سیستم نوشتن آوایی منحصر به فرد، هانگول نام دارد و برای بار اول که به آن نگاه می‌کنید به نظرتان از یکسری خطوط با زوایای ۹۰ درجه و دایره‌های کوچک تشکیل شده ولی یادگیری این زبان بسیار ساده است.