لبخند خرگوشی

صدای زَنگوله بالای در کافه،خبر از آمدن کسی میداد.. فضای کافه کوچک اما دنج بود... میزهای دایره شکل و گُلدان های کوچکی که از سقف کافه آویزان است... پچ پچ ریز مشتری ها،جیک جیک عاشقانه زوج ها،صدای ریزش باران و بوی قهوه تازه و داغ... در گوشه ترین قسمت از کافه نشسته و مشغول کتاب خوندن بودم... بخار های فراری از فنجان قهوه ام با کنجکاوی دیدی به جملات کتاب مینداختن و میرفتن...

آهی کشید و به تماشا فضای بیرون از کافه نشست... بهش فکر میکرد‌‌‌‌‌...کسی که الان دست تو دست با یه دختره دیگه از جلوی چشماش رد شد... فرقی نکرده بود..‌.همان طرز نگاه...همان لبخند های خرگوشی...همان عادت در گوشی حرف زدنش وقتی خجالت میکشید.‌‌‌..تمامش‌برای من بود!! البته تا الان....زمانی که دست تو دست با همان لبخند وارد کافه شد و با دیدن من....لبخندش محو شد. یه کسی کنار گوشم داد زد: دیگه مال تو نیست!! نه.اونطوری نگام نکن...برام بخند!

از همان خنده خرگوشی ها...بهم نگاه کن ولی بعدش لبخند بزن.... با خیس شدن نوکه انگشتام تازه متوجه خیسی چشمام شدم... سرم رو پایین گرفتم و اشکام رو پاک کردم.... سنگینی نگاش رو حس میکردم... اگر سرم و بلند کنم و نگات کنم....برام میخندی؟؟ خنده هیستریکی کرد و کتابش رو بست... فنجان قهوه رو برداشت تا با نوشیدن یک جُرعه از آن دلش آرام بگیرد،اما ناخودآگاه نگاه ریزی به آن طرف انداخت و....ب و س ه زدن آن دو را دیدم!!! دستانش دچار لرزش شد...

طوری که دیگر قادر به نگه داشتن فنجان را نداشت... فنجان را بر روی میز کوبید... خم شد و سمت چپ قفسه سینه اش را چنگ زد.... دردش برام زیاده!! میتونست صداش رو بشنوه.... پر قدرت میزد... سریع از جا برخواست و بدون توجه به اطراف از در کافه بیرون زد.... محکم به قفسه سینه اش میکوبید: +آروم بگیر دیگه.... با نشستن یه دونه برف کوچک... با تعجب سرش را بالا گرفت و شاهد پایین ریختن دوستان دیگرش شد... نفس عمیقی کشید... + خوب الان میتونم با جرعت بگم که....این اولین زمستونی که پیشم نیستی!