دفترچه خاطرات سیاه p²

کاش می شد خوابید حتا بیشتر از خستگی جسممان .....روز ها سالها ساعت ها ..دلم نمی خواهد به ترتیب از آنها یاد کنم ....همه آنها وابسته به ساعت ها هستند و من از عقربه ها تنفر دارم...

ساعت ها چنان سریع حرکت می کنند که گاهی اوقات دلم می خواهد عقبه ها را از ساعت جدا کنم شاید زمان بیستد....چنان روز ها زود می‌گذرد که من حتا زمانی برای تسکین و یا مرور دلیل درد هایم ندارم....

شبها هم که از زور خستگی با اشک هایی از سر ناتوانی به خوابی بی رویا می روم و صبح را با نگاه کردن به عقربه ساعت و جدا کردن تن خسته ام از تخت خواب روزی خسته کننده تر را شروع می کنم ...حتا دلیل زندگیم را هم نمی دانم ...

روزی همسفر پرنده‌های آبی‌رنگ خواهم شد؛ به سوی سرزمین‌های سفید و بی‌خاطره... ❤️‍🩹🥲