تاریخچی ی رنگ زرد

رنگ زرد از اولین رنگ هایی است که در نقاشی های درون غار از آن استفاده شد. در مصر باستان، رنگ زرد را به طلا نسبت می دادند و رنگ جاودانه محسوب می شد. آن ها اعتقاد داشتند که پوست و دست و پای خدایان شان از طلا ساخته شده بود. رنگ زرد در نقاشی های معابد استفاده می شد.

زَرد، یکی از رنگ‌های اصلی است. از نظر طیفی، رنگ زرد میان نارنجی و سبز قرار دارد. طول موج نور زردرنگ میان ۵۶۵ و ۵۹۰ نانومتر در طیف نوری قرار دارد. در فرهنگ عام و در میان دریانوردان نیز، پرچم زرد نشانه بیماری بوده‌است.[۱] زرد گاهی به عنوان صفت برای نشریات یا رسانه‌هایی به کار می‌رود که مطالب پیش‌پاافتاده یا مبتذل منتشر می‌کنند.

رنگ زرد، رنگی بین نارنجی و سبز در طیف نور مرئی است. توسط نور با طول موج غالب تقریباً ۵۷۰–۵۹۰ نانومتر برانگیخته می‌شود. این یک رنگ اصلی در سیستم‌های رنگی تفریقی است که در نقاشی یا چاپ رنگ مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مدل رنگ RGB که برای ایجاد رنگ در صفحه تلویزیون و کامپیوتر استفاده می‌شود، رنگ زرد رنگی ثانویه است که با ترکیب قرمز و سبز با شدت برابر ساخته می‌شود. زرددانه‌ها، رنگ زرد مشخصی را به برگ‌های پاییزی، ذرت، قناری‌ها، گیاهان دارچین و لیموها و همچنین زرده‌های تخم مرغ، کره‌ها و موز می‌بخشند.[۲] به دلیل پراکندگی جوی طول موج‌های کوتاهتر (سبز، آبی و بنفش)، نور خورشید در هنگامی که خورشید نزدیک افق قرار می‌گیرد (هنگام طلوع و غروب)، یک رنگ مایل به زرد پدید می‌آید.

از آنجا که رنگ زرد به‌طور گسترده‌ای در دسترس بود، رنگدانه‌های زرد (ناشی از خاک سرخ) یکی از اولین رنگ‌های مورد استفاده در هنر بود. غار Lascaux در فرانسه دارای نقاشی اسب زرد با قدمتی ۱۷۰۰۰ ساله است. از رنگدانه‌های اخرایی و زرد روشن برای نشان دادن رنگ طلا و پوست در مقبره‌های مصر و سپس در نقاشی‌های دیواری در ویلاهای رومی استفاده می‌شد.[۳] در کلیسای اولیه مسیحیان، رنگ زرد رنگی بود که با پاپ و کلیدهای طلایی پادشاهی همراه بود، اما همچنین با یهودا اسخریوطی همراه بود و از آن برای علامت‌های بدخیم استفاده می‌شد. در قرن بیستم، یهودیان در اروپا تحت اشغال نازی‌ها مجبور شدند ستاره زرد بپوشند. در چین، زرد روشن رنگ پادشاهی بود و فقط توسط امپراتور و خانواده‌اش پوشیده می‌شد. مهمانان ویژه در فرش زرد مورد استقبال قرار می‌گرفتند.[۴]

براساس بررسی‌های انجام شده در اروپا، کانادا و ایالات متحده، رنگ زرد رنگی است که اغلب مردم آن را به سرگرمی، نجابت، شوخ‌طبعی، و خودجوش بودن می‌شناسند. همچنین این رنگ ظلمت، حسادت، دودستگی را نشان می‌دهد.[۵] در ایران معنای رنگ پریدگی و بیماری می‌دهد،[۶] همچنین به معنی خرد و ارتباط معنوی نیز هست.[۷] در چین و بسیاری از کشورهای آسیایی، رنگ زرد به عنوان رنگ شادی، شکوه، هارمونی و خرد به چشم می‌خورد.