نودل از کجا آمده؟ ایتالیا یا چین!

غذاهای کمی به اندازه نودل در سراسر جهان محبوب هستند و بسیاری از فرهنگ‌ها از شرق آسیا به سمت غرب تا اروپا مدعی هستند نوعی غذا با نودل را دارند. اما این رشته باریک از کجا سر در آورده است؟ یا به عبارت ساده‌تر تاریخچه نودل چیست؟ درست است که ایده‌های متناقض زیادی در مورد این‌که کدام مناطق و فرهنگ‌ها برای اولین بار شروع به تولید نودل کردند، وجود دارد اما داستان این غذای خوشمزه جذاب است. واژه نودل از کلمه آلمانی Nudel در قرن هجدهم گرفته شده است و غذایی تهیه شده از خمیر بدون مایه است که به صورت صاف غلتانده و در نهایت به صورت نوارها یا رشته‌های بلند بریده، کشیده یا اکسترود می‌شود. نودل‌ها را می‌توان برای نگهداری کوتاه مدت در یخچال تهیه کرد یا خشک کرده و برای استفاده در آینده مورد استفاده قرار داد. به نودل در چین ماین یا میان (Mein – Mian) می‌گویند. Lo mein همان نودل ترکیبی از سبزیجات و گوشت است، در حالی که chow mein یا chao mian به معنای «نودل سرخ شده» است. نودل‌ها را معمولا در آب جوش می‌پزند و گاهی اوقات روغن یا نمک به آن اضافه می‌کنند. و گاهی در ماهیتابه سرخ کرده یا در قابلمه همراه آب می‌پزند. همچنین در برخی از نقاط دنیا به آن چیزهایی مثل سس اضافه می‌شود یا آن را در سوپ استفاده می‌کنند.

در حالی‌که محبوبیت نودل یک توافق عمومی پذیرفته شده است، اما همچنان منشا به وجود آمدن این غذای خوشمزه موضوعی مورد بحث است. در تاریخچه نودل مدعیان زیادی از کشورهای مختلف، خود را خالق نودل معرفی می‌کنند. اما در این میان دعوای اصلی بین ایتالیا و چین است. ایتالیایی‌ها ادعا می کنند که پیشگامان این غذای گیاهی هستند، در حالی که چینی‌ها استدلال می‌کنند که آنها این حس آشپزی را اختراع کرده‌اند

برخی از مورخان بر این باورند که خاستگاه نودل خاورمیانه بوده و در اصل با آرد سمولینا درست شده و قبل از پختن خشک شده است. برخی دیگر بر این باورند که زادگاه آن جایی در آسیای مرکزی بوده است. بسیاری از چینی‌ها هم معتقدند که این غذا ابتدا در چین ایجاد شده و از طریق سفرهای دریایی مارکوپولو به غرب گسترش یافته است.

بسیاری از ایتالیایی‌ها هم مدعی اختراع پاستا هستند و استدلال می‌کنند که نودل مدت‌ها قبل از تولد مارکوپولو در ایتالیا بوده است. برخی از مورخان مواد غذایی و باستان‌شناسان معتقدند قابل‌قبول‌ترین ادعا این بوده است که این غذای رشته شکل از خاور نزدیک (غرب آسیا، ترکیه و مصر) جایی که گندم دوروم برای اولین بار کشت شد، سرچشمه گرفت و در شرق و غرب و در طول زمان و مسیرهای مختلف گسترش یافت. در اوایل دهه ۲۰۰۰، یک کاسه نودل ۴۰۰۰ ساله در یک سایت باستان شناسی در شمال چین پیدا شد. کاسه پیدا شده که واژگون بود رویش رشته‌های زرد رنگ کاملا سالم و دست نخورده نودل ارزن رویش پیدا شد. قبل از کشف رشته‌های دست نخورده، اولین اشاره به نودل در کتابی بود که حدود ۲۰۰۰ سال پیش در سلسله هان نوشته شد. بدون در نظر گرفتن سوابق مکتوب فرهنگ‌های دیگر که به تاریخچه نودل اشاره می‌کنند، فقط می‌توان گفت که نودل حداقل از ۴۰۰۰ سال پیش در چین وجود داشته با این احتمال که پیش از آن در مناطق دیگر هم وجود داشته است.

هم ایتالیایی‌ها و هم چینی‌ها ادعای اختراع نودل را دارند. اما نودل از کجا آمده است؟ جن لین لیو نویسنده کتاب «جاده نودل: از پکن تا رم با عشق»، از پکن به رم سفر کرد تا منشا و گسترش این غذای محبوب را ردیابی کند و در طول مسیر از شگفتی‌های خوشمزه بسیاری لذت برد. و طبق آنچه او هم تایید می‌کند قدیمی‌ترین ذکر تاریخی از این غذا را می‌توان در فرهنگ لغت قرن سوم پس از میلاد که گفته نودل از چین آمده پیدا کرد. با این حال، اولین نودل‌های چینی به صورت رشته‌های خمیر نبودند بلکه به تکه‌های کوچکی شکل می‌گرفتند، از خمیر نان تشکیل می‌شدند و در یک تابه ووک که آب جوش در آن بود، ریخته می‌شدند. این نوع نودل که «میان پیان» نام دارد هنوز در چین مصرف می‌شود. یکی از جالب‌ترین تحقیقات نشان می‌دهد که این غذا در چین در واقع با سنت نان شروع شد، چیزی که هنوز به طور گسترده در شمال چین خورده می‌شود.

نودل از آن دسته غذاهایی است که توانسته سفری طولانی برود و در این سفر همه را مجذوب خود کند. اکنون در تمام نقاط دنیا مردم با نودل به عنوان یک غذای سریع آشنا هستند، حتی اگر از تاریخچه نودل بی‌خبر باشند.