سرنوشت ۱

از زبان لیا: شما به سرنوشت اعتقاد دارید؟من نداشتم اما...وقتی اونو دیدم همچی تغییر کرد.

لیا: وایییی نهههه دیرم شدد الان بابام عصبانی میشهه هوا خیلی سرد بود بارون خیلی تند تند میومد ساعت هفت شب بود و اگه دیر میرفتم خونه بابام حسابی دعوام میکرد. از شانس بدم چتر نداشتم چون یهویی بارون گرفته بود. آلیس بهم گفت که چتر با خودم ببرم ولی بهش گوش نکردم

لیا:ایییییی آماده بودم که محکم بخورم زمین ولی وقتی چشمام رو باز کردم رو هوا معلق بودم. سرمو گرفتم بالا و تو چشماش غرق شدم چشاش برق خاصی داشت که ادمو توش غرق میکرد. و این اولین باری بود که من اونو دیدم.

لیا:ها؟خیلی ازتون ممنونم مرلین:از این به بعد حواستون باشه مخصوصا وقتی که بارون میاد لیا:ب...باشه.....وایییییی دیرم شددد ببخشید و ممنونمم دلم میخواست اونجا بمونم و بیشتر به چشماش خیره بشم ولی دیرم شده بود. بابا:دیر اومدی لیا:پیاده اومدم. یکم دیر شد بابا:شامتو بخور بعد هم بخواب فردا باید بری مدرسه لیا:چشمم

از وقتی مامان از پیشمون رفته بابا خیلی سرد شده خیلی با من وقت نمیگذرونه و خیلی زود عصبانی میشه.وقتی شامم رو خوردم سریع کارای قبل خوابمو کردم و رفتم تو رختخواب آلیس:لیا به نظرت این سرنوشت نیست؟ما همو دوباره تو کتابخونه دیدیم لیا:من به سرنوشت اعتقاد ندارم درضمن خب اون هرهفته میاد کتابخونه چیز عجیبی نیست که دوباره ببینیش

آلیس:خب ببین اون دو روز تو هفته می‌ره بعد چرا من یهو همون روز باید... لیا:وایسا آلیس:چی شده؟ لیا:این...این همون پسرست. همونی که دیروز کمکم کرد آلیس با هیجان بهم گفت:لیااا لیاااا این اسمش سرنوشته

ناظر جان تلوخدا رد نکنن براش زحمت کشیدم ممنونمم امیدوارم از پارت اول خوشتون اومده باشه حتما نظراتتون رو تو کامنتا بگید میبینمشون