دانشمندان موثر در علم ریاضی

1. فیثاغورث در اوایل قرن ششم قبل از میلاد فیثاغورث از اهالی ساموس یونان کم‌کم ریاضیات را بر پایه و اساسی قرار داد و به ایجاد مکتب فلسفی خود را تاسیس کرد. در تکامل دانش ریاضی، پس از فیثاغورث باید از زنون فیلسوف و ریاضی‌دان یونانی که در ۴۹۰ قبل از میلاد در ایلیا متولد شده، نام ببریم. در اوایل نیمه دوم قرن پنجم بقراط از اهالی کیوس قضایای متفرق آن زمان را گردآوری کرد. در حقیقت همین قضایا است که مبانی هندسه جدید ما را تشکیل می دهند.

2. نیوتن صحبت کردن درمورد نیوتن و کارهای او ساده نیست. ریاضیدان و فیزیک‌دانی که به گفته لاگرانژ بزرگ‌ترین نابغه‌ای که جهان به خود دیده است. او در 23 سالگی به درجه‌ای از علم ریاضی رسید که می‌توانست مماس و شعاع انحنا در یک نقطه از منحنی را پیدا کند. روشی که امروزه تحت عنوان حساب دیفرانسیل شناخته می‌شود. نیوتن در 27 سالگی به استادی دانشگاه برگزیده شد و حدود ۶۵ سال در ریاضیات و فیزیک کار کرد. کارهای ریاضی او به‌طور خلاصه به شرح زیر است: تالیف کتاب اصول ریاضی فلسفه طبیعی که با اصرار هالی ستاره‌شناس معروف و با هزینه او در سال ۱۶۸۷ چاپ شد.

3. افلاطون در قرن چهارم قبل از میلاد افلاطون در باغ آکادموس در آتن مکتبی ایجاد کرد که نه قرن بعد از او نیز همچنان برپا ماند. این فیلسوف بزرگ به تکمیل منطق که رکن اساسی ریاضیات است همت کرد. چندی بعد منجم و ریاضیدان معاصر وی ادوکس با ایجاد تئوری نسبت‌ها نشان داد که کمیات اندازه نگرفتنی که تا آن زمان در مسیر علوم ریاضی گودالی حفر کرده بود، هیچ چیز غیرعادی ندارد و می‌توان مانند سایر اعداد قواعد حساب را در مورد آن‌ها به کار برد.

4. ابرخس در قرن دوم نام تنها ریاضی‌دانی که بیش از همه تجلی داشت ابرخس یا هیپارک بود. این ریاضیدان و منجم بزرگ گام‌های بلند و استادانه‌ای در علم نجوم برداشت و مثلثات را نیز اختراع کرد. بطلمیوس که به احتمال قوی با امپراطوران بطالسه هیچ ارتباطی ندارد، در تعقیب افکار هیپارک بسیار کوشید. این دانشمند یک جمله معروف دارد که می‌گوید: تدریس ریاضی یکی از سخت‌ترین کارهای دنیاست.