زمان؟

تابه حال با خودتون راجع به زمان گذشته ، خاطرات تموم شده و .. فکر کردید؟ آیا واقعا اونها تموم میشن؟

از نظر من : زمان یک نوع باور غلطه . یعنی از اول به ما تلقین و یک نوع تلقینه از نظر علمی حساب کنیم معقوله زمان کاملا منطقی هست ؛ اما .. اگر دیدگاهمون رو کمی ماورایی و معنوی کنیم متوجه میشم که نه .. زمان واااقعا یک نوع دروغه

برای مثال : به نظر من خاطرات ما سر جاشون میمونن . مثلا منِ هفت ساله ی کلاس اولی هنوز در حال زندگی کردنه . فقط این من دیگه کنارش نیست.

نظر شما چیه؟