نادر ترین گونه حیوانات ایرانی

امروز قراره باهم حیوانات کمیاب ایرانی رو ببینم با من همراه باشید.

۱- بز کوهی پیرنئن بز کوهی پیرنئن یکی از حیوانات زیبا و کمیابی است که توسط شکارچیان زیادی شکار می شود. گوشت لذیذ این بز کوهی اصلی ترین دلیل شکار بی رویه آن است. یکی دیگر از دلایل کمیاب شدن این گونه ی نادر، خانه و راه سازی در کوه ها است که باعث شده محل زندگی اصلی این حیوان مورد تخریب قرار بگیرد و در نتیجه شاهد کاهش تعداد این گونه در ایران باشیم.

۲- گوزن زرد ایرانی گوزن زرد ایرانی یکی از زیباترین و کمیاب ترین گونه های گوزن دنیا است که در کوهپایه ها زندگی می کند. متاسفانه این حیوان منحصر به فرد در معرض خطر انقراض قرار دارد. دو عامل مهم انقراض این گوزن، شکار توسط شکارچیان و آلودگی محیط زیست طبیعی این حیوان به وسیله ی زباله ها است که باعث می شود این حیوان از زباله های شهری و یا صنعتی تغذیه کند.

۳- گربه پالاس گربه های ایرانی به دلیل ظاهر فوق العاده زیبایشان، شهرت زیادی در دنیا دارند. اما یکی از خاص ترین گونه های گربه های ایرانی، گربه ی وحشی پالاس است که برعکس سایر گربه های ایرانی چندان رفتار آرامی ندارد. یکی از مهم ترین ویژگی های این گربه، مردمک کاملا گرد چشمانش است. این گربه ی فوق العاده زیبا، اندازه ای کوچک دارد و در ارتفاعات زندگی می کند. جذابیت زیاد این گونه باعث قاچاق بیش از حد آن و قرار گرفتن این گونه در معرض خطر انقراض شده است. با وجود این، تلاش چندانی برای بقای نسل این گونه ی نادر انجام نشده است.

۴- فوک خزری این حیوان دوست داشتنی، کوچک ترین گونه فوک در جهان است که تنها در دریاچه مازندران زندگی می کند. فوک خزری از نادرترین گونه های فوک در دنیا است که در معرض خطر انقراض قرار دارد. جالب است بدانید این فوک ها تها پستانداران ساکن دریای خزر هستند. شکار شدن توسط انسان ها، آلودگی دریا و شکار توسط عقاب دریایی و گرگ خاکستری، از عمده دلایل انقراض این گونه ی کمیاب است. این فوک ها در فصل بهار و تابستان به سمت سواحل جنوبی دریای خزر و در فصل پاییز و زمستان به بخش های شمالی این دریا مهاجرت می کنند.

۶- پلنگ ایرانی ایران، زیستگاه اصلی این حیوان باشکوه است. پلنگ ایرانی گونه ای خاص و در حال انقراض است که زیستگاه اصلی آن جنگل ها و مناطق دور از شهر است. این گونه یکی از بزرگترین گونه های پلنگ در دنیا است که تعداد انگشت شماری از آن ها در کشور های روسیه، آذربایجان، ترکمنستان، گرجستان، افغانستان و ترکیه هم وجود دارد. از عمده دلایل کاهش این گونه ی نادر، شکار توسط انسان ها و خشکسالی و کم شدن پوشش گیاهی است.