تکست‌غمگین<5>

‌.

همه ی آدمها مسببِ آرامش هستند! یکی با دوست داشتنش، دیگری با آمدنش، یکی با دست کشیدنش، دیگری با رفتنش...

من قوی تر از آنی به نظر می رسیدم که نگرانم شوند، و مغرور تر از آنی که مراقبم باشند... و هیچکس نفهمید که چقدر دلم میخواست گاهی خودم را پشت اقتدار کسی پنهان کنم و ضعیف ترینِ کسی باشم و پناهنده ی ناگزیرِ آغوشی ... که کسی نگرانم باشد و دلی برای بیقراری ام ، بلرزد . آدمی گاهی چه محتاج می شود به واژه ای ، حرفی ، نگاهی ... به صدای لرزانی که از انحنای حنجره و از هیاهوی قلب عاشقی ، با اضطراب ، بیرون بریزد و بگوید ؛ نگرانت بودم جانِ دلم ، خوبی ؟! آدمی چه بی اندازه محتاج می شود گاهی...

غم به شما عمق می‌دهد و شادی ارتفاع غم ریشه‌هایتان را گسترده می‌کند و شادی شاخه‌هایتان را شادی مثل درختی است که به سمت آسمان می‌رود، و غم مانند ریشه‌هایی که تا بطن زمین پایین می‌روند. هر دو مورد نیازند، و هرچه درختی بلندتر شود، هم‌زمان ریشه‌هایش عمیق‌تر می‌شوند.

قوی بودن به این معنا نیست که باید در یک زد و خورد مبارزه کنید... قدرت واقعی یعنی آنقدر عاقل و بالغ شده باشید که از کنار حرفهای پوچ و غیر منطقی آدم های مزاحم و آشوبگر با بی توجهی و بی محلی رد شوید و به هدفتان بیندیشید.

نذارید کسی که باورتون کرده، کسی که دوستون داره حس کنه اضافيه، حس کنه هر موقع دلتون خواستگ و بعد از همه کاراتون واسش وقت دارید، نذارین فک کنه همیشه ذهنتون، درگیر آدما و چیزای دیگست و آخر از همه دوسش دارین... حواستون به کسایی که دوستون دارن باشه! چون اگه یه روز خسته شن و برن، دیگه ممکنه قلبی مثل قلب اونا پیدا نشه که واقعی و از ته دل... شما رو دوست داشته باشه و نگرانتون باشه

‏هرکس رو دیدید بهش روحیه بدید! ‏بگید اوضاع درست میشه، خاطره با مزه بگید به هم، با هم حرف بزنید. ‏به دوستاتون زنگ بزنید بی دلیل بهشون چرت و پرت بگید، ‏به هم کادو بدید، همدیگه رو خوشحال کنید ‏ تا اطلاع ثانوی با عشقتون بهم نزنید. ‏واقعا احتیاج داریم افسرده نباشیم، هممون با هم

یبار شاملو گفته بود： " چه جالب است ناز را می کشیم،آه را می کشیم،انتظار را می کشیم،فریاد را می کشیم،درد را می کشیم ولی بعد از این همه سال، آنقدر نقاش خوبی نشده ایم که بتوانیم دست بکشیم ! از هر آنچه آزارمان میدهد."