بچه که بودم 🙁🖤

همیشه وقتی ناراحت بودم یا می خواستم گریه کنم به اسمون نگاه می کردم می گفتم که : اسمون همیشه سیاه نیست تغییر می کنه آبی هم میشه 💙

اشکام رو پاک می کردم میگفتم : همیشه سیاه نیست یه روزی بارونیه یه روزی ام موقع غروب خیلی قشتگ میشه 🌅

تا اینکه فهمیدم اسمون واقعی سیاهه درد داشت اینکه بفهمم واقعیت رو واقعیته تلخ که نابودم کرد 🌌

اینکه فهمیدم اسمون هروز یه نقاب می زنه با یه رنگ ولی شبا که دلش میگرفت دیگه نمیتونست پشت نقاب وایسته فهمیدم ادما ام اینطوری هستن فهمیدم دیگه کسی رو ندارم که به دلخوشیش نگاه کنم بگم بالاخره یکی هست که شاده منم میتونم شاد باشم ولی وقتی بزرگ شدم دیگه کسی رو شاد ندیدم فقط حقیقت رو می دیدم