درس های مهمی که زندگی یاد داد

۱- به اشتباهت اذعان کن همه ی آدم ها اشتباه می کنند، چه در زندگی شخصی و چه در درس و کار. مطمئن باش اگر بگویی که مرتکب اشتباه شدی، خیلی ها دل شان می خواهد کمکت کنند اشتباهت را اصلاح کنی. اما اگر دائماً اصرار کنی که حق با تو است، فقط وضع را بدتر خواهی کرد.

۲- نگذار دیگران به جایت تصمیم بگیرند اینکه در زندگی خود اشتباهاتی داشته باشیم و از آن ها عبرت بگیریم امری طبیعی است، اما این با زمانی که تاوان تصمیمات دیگران را بدهیم فرق می کند. حتی اگر تصمیم آن ها نتیجه ی بدی نداشته باشد هم از کجا می دانی که اگر تماماً به خواست خودت عمل کرده بودی، چه می شد؟

۳- نه گفتن را یاد بگیر اینکه به چیزی که با برنامه ات جور نیست یا برایت ناخوشایند است نه بگویی، امری طبیعی است. اگر سعی کنی خودت را با همه سازگار کنی، این کار از تو آدم خوبی نمی سازد، بلکه به جای آن، شادی را از تو می گیرد.

۴- خودت را به کلیشه ها محدود نکن اجازه نده صرف اینکه دیگران می گویند دخترها و پسرها باید چه رفتارهایی داشته یا نداشته باشند باعث شود کاری که دوست داری را انجام دهی. وایکینگ ها جوراب می بافتند اما این امر مانع از آن نشده بود که جنگجویان سرسختی باشند. و در زمانی هم که مبارزه برای حقوق زنان تازه آغاز شده بود، لیدی ادا لاولیس، دختر شاعر انگلیسی، جورج جی. بایرون، اولین برنامه نویس دنیا شد.

۵- بابت مسائل عادی و طبیعی خجالت نکش صحبت درباره ی وضعیت سلامتی خود از جمله جزئیاتی مربوط به زندگی شخصی خود امری نه تنها عادی بلکه ضروری است، همانطور که گرفتن داروی جوش از داروخانه، خرید نوار بهداشتی یا هر چیز دیگری که شاید بابت آن خجالت می کشی، طبیعی و عادی است. بدی کردن به دیگران خجالت آور است، نه خرید داروی ملین.

۶-معنای واقعی «باحال» بودن را یاد بگیر

۷- تا زمانی که آمادگی شروع رابطه عاطفی را پیدا نکرده ای این کار را نکن صرفاً به خاطر تنهایی وارد رابطه عاطفی نشو. آدم ها یک وسیله نیستند که با آن ها جاهای خالی را پر کنی. و زن ها و مردها جایزه ی یک بازی هم نیستند. ارتباط و تعامل داشته باش و دوست شو. حتماً کسی را مناسب خودت پیدا خواهی کرد.