این شعر از کدام شاعر است ؟

من ندانم با که گویم شرح درد‌‌‌‌‌ قصه ی رنگ پریده ،خون سرد هر که با من همره و پیمانه شد عاقبت شیدا دل و دیوانه شد

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم امید ز هر کس که بریدیم بریدیم. دل نیست کبوتر که چو برخاست نشستیم از گوشه ی بامی که پریدیم پریدیم

چه جالب است ناز را می کشیم اه را می کشیم انتظار را می کشیم فریاد را می کشیم درد را می کشیم ولی بعد از این همه سال آنقدر نقاش خوبی نشده ایم که بتوانیم دست بکشیم از هر آنچه آزار مان می‌ دهد

ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش بر در دل روز و شب منتظر یار باش دلبر تو دائما بر در دل حاظر است رو در دل بگشای حاضر و بیدار باش

شاد زی با چشمان سیاه شاد که جهان نیست جز فسانه و باد زآمده شادمان بیاید بود وز گذشته نباید کرد یاد

چه خیالی چه خیالی میدانم پرده ام بی جان است خوب میدانم حوض نقاشی من بی ماهی