ماه سرنوشت پارت سوم

8 اسلاید صحیح/غلط توسط: army7_bts انتشار: 4 سال پیش 69 مرتبه مشاهده شده گزارش ذخیره در مورد علاقه ها افزودن به لیست

اینم از پارت سوم امیدوارم تا اینجا ازش لذت برده باشید😘😘😘😘😘😘😘

جونگ کوک با بهت گفت_یعنی چی؟اینجا چی داره که نمی تونه به خاطرشون برگرده؟؟؟ مونکوت_خب بزار کامل توضیح بدم نسل من از گذشته رو این جور مسائل تحقیق میکردن. منم از بچگی با اینجور مسائل آشنا شده بودم.وقتی اولین بار همچین کسیو دیدم ۱۸ سالم بود.از مامانم همه چیزارو یاد گرفته بودم . سعی کردم بهش کمک کنم برگرده .این اتفاق هر ۱۰ سال دوبار میوفته یه بار اول وقتی تو یکی ازدنیاها ماه گرفتگی میشه در باز میشه یه باره دیگه چند وقت بعد که تو این دنیاهم ماه گرفتگی بشه باز میشه یکی همون اول و یکیشم چند وقت بعد وقتی ماه گرفتگی میشه این درا باز میشن و تا اونجایی که فهمیدم فقط هفتا از این درا تو جهان وجود داره. خلاصه موفق شدم که اونو برش گردونم به دنیای خودش خیلی خوشحال بودم که تونستم یکیو نجات بدم. چند سال از اون ماجرا گذشت که یه شب جین هه و مادرش اومدن میخواستم به اینام کمک کنم ولی نشد…. به اینجا که رسید مکث کرد و بهم نگاه کرد می دونست هر وقت حرف از این چیزا میشه حالم بد میشه چشمامو بستمو با نگاهم خواستم ادامه بده_یعنی میشد ولی اون بیمار بود دو سه هفته بعد قبل از ماه گرفتگی از پیشمون رفت.چند سال بعد وقتی جین هه یکم بزرگتر شد با خودم گفتم من که عمره زیادی برام نمونده بهتره بفرستمش پیش پدرش خواستم کمکش کنم که برگرده اما نشد.…

.. بعد خوندن کتابای مادربزرگم فهمیدم به خاطر این بود که مادرش اینجا دفن شده اگه کسی یا هرچیزی که دوست داری اینجا باشه دیگه نمی تونی برگردی. مگر اینکه اونم با خودت ببری. بعد گفتن حرفاش سکوت شده بود. یادآوری گذشته ها ومادرم باعث شده بود احساس بدی داشته باشم بلند شدم و رفتم تو حیاط. با صدای باز شدن در سریع اشکامو پاک کردم برگشتم طرف در بچه ها بودن یکم نگام کردن انگار فهمیدن داشتم گریه میکردم. بعد خداحافظی از مونکوت به سمت خونه رفتیم تمام راهو سکوت کرده بودن انگاری هنوز تو شوک حرفای مونکوت بودن هوا کاملا تاریک شده بود. بعد رسیدن رفتم‌ بالا تا لباسامو عوض کنم داشتم از پله ها میرفتم بالا که یهو چشمام سیاهی رفتن و نرده ها از دستم ول شد و محکم خوردم زمین.به زور تکیه دادم به دیوار سعی کردم تعادلمو حفظ کنم گرمی چیزی رو بالای لبم حس کردم. دست زدم فهمیدم خون دماغ شدم. با سرعت از جلو بچه ها دوییدمو رفتم طرف دستشویی بچه هام با وحشت دنبالم اومدن…. تهیونگ _درو باز کن چت شده؟؟؟؟جین هه…. بعد شستن دستو صورتم درو باز کردم با نگرانی نگام میکردن.

تا حالا اینجوری نشده بودم رفتم و رو صندلی نشستم هنوزم سرم گیج میرفت فک کنم از خستگی باشه چشمامو بستم چیزی نمیگفتن.صدای در زدن اومد جین رفت درو باز کرد با تعجب به مونکوت نگاه کردم این وقت شب چی شده؟ اومده اینجا؟؟ اومد تو تا منو دید گفت_حالت خوبه؟؟؟ _چی؟؟ _من یه چیزی تو کتاب خوندم همون کتابی که گفتم از مادربزرگم بهم رسیده. جونگ کوک _چی نوشته مگه؟؟ همه اومدن و دور میز نشستن مونکوت ادامه داد_بین صفحه هاش یه برگه دست نویس دیدم نوشته بود بعد ده سال وقتی دوباره بعد ماه گرفتگی در باز میشه و کسی ازش بیرون بیاد اون کسی که قبلا ازون در اومده باشه بعد مدتی بدنش ضعیف میشه و تا جایی پیش میره که حتی ممکنه باعث مرگش بشه. بعد با نگرانی نگام کرد پسرام با بهت به من نگاه میکردن شوکه نگاهش کردم یعنی چی؟ یعنی حاله بدم به خاطر این بوده؟؟ نه بابا. انگار چیزی یادش اونده باشه سریع رو به پسرا کردو گفت: _در ضمن باید بگم که دیگه نمیتونیم طولش بدیم باید هر چه سریعتر کاری کنیم تا شما برید نهایتا تا دوماه آینده ولی نمیدونم چطور باید این کارو کنیم؟ جیمین_چرا؟ ؟تو که گفتی میتونیم بریم. _اره ولی امروز تو همه کتابا گشتم تا راه حلی واسه مشکل این بیماری پیدا کنم یه چیزایی رو انگار خوده مامان بزرگ اضافه کرده بود فهمیدم نهایت وقتش شاید به زور به هفته چهارم بکشه ولی اینم نوشته بود که کسایی بودن که تا روز ماه گرفتگی تحمل کردن و چیزی نشده ولی نمیدونیم این کار روش جواب میده یا نه.یه چیز دیگه نوشته بود که اگه دو نفر یا چند نفر از یه در توی یه زمان باشن ممکنه موقع ماه گرفتگی وقتی در باز بشه به جای اینکه به زمان خودتون برگردین برید به سالها جلوتر یا عقب تر.

پسرا با نگرانی به هم نگاه کردن. سریع گفتم_خب ما که از یه زمان هستیم منظورم اینه که از یه درکه واسه یه دنیاست اومدیم هیچکدوم از در دیگه ای نیومدیم. مونکوت سر تکون داد _اره ولی اگه اینم درست باشه شاید بدن تو نتونه تحمل کنه ممکنه بلائی سرت بیاد. یه لبخند زدم _حالا اونش مهم نیست مهم اینه که بچه ها بتونن رد بشن. مونکوت_یعنی چی؟ مهم نیست؟انقدر جونت بی ارزشه برات؟ _خب فعلا که چیزی نشده وقتی حالم خیلی بد شد یه فکری میکنیم دیگه ولی فکر نکنم چیزی بشه من که خوبم فعلا‌…. جین_اره خوبی یهو خون دماغ شدی؟؟ مونکوت با نگرانیو تعجب نگام کرد_خون دماغ شدی؟ _چیزی نیست زیادی شلوغش نکنین فقط یکم خسته شده بودم امروز. جیهوپ با خستگی نشست رو صندلی و گفت_نباید می رفتیم تو اون اتاق اون زنه بهمون گفته بود…. _خب حالا کاریه که شده بهتره امید داشته باشید همه چیز درست میشه. بچه ها با ناراحتی نگاهم کردن خودمم میدونستم الان چقدر ناامیدن خودمم یه بار طعمشو چشیدم.. یه ذره که گذشت رو به مونکوت گفتم_خب الان چیکار باید کرد؟؟نمیشه که همینجور دست رو دست بزاریم..

شوگا_ راست میگه هیچ راه حل دیگه ای پیدا نکردی؟؟ مونکوت_فعلا که نه اما همه کتابا رو نخوندیم که هنوز شاید راهی باشه. من_خب کتابارو میاوردی اینجا باهم می گشتیم اینجوری کارا سریع تر پیش میره. _اتفاقا اوردم تو قایقه میشه کمک کنید بیارمشون خیلی زیادن. سر تکون دادم اومدم پاشم که شوگا دستشو گذاشت رو شونه هام و گفت _تو نه ما میاریم هنوزم رنگت پریده. بهش لبخند زدم و سر تکون دادم پسرا همه کتابارو اوردن تو خیلی بودن حدود دویستایی میشدن….کی این همه کتابو باید بخونه؟؟ با خستگی بهشون نگاه میکردم وقتی کارشون تموم شد اومدن نشستن رو صندلی و هر کدوم یکی دوتا کتاب گرفتن دستشون واقعا میخوان الان بشینن بخونن؟؟😥 مونکوتم یه کتاب گرفت اومد نشست شروع کرد خوندن. ناچار خم شدم چند تا کتاب گرفتم گذاشتم جلوم شده بود مثله کتاب خونه.

از زبان شوگا کتابو ورق زدم بعد با خستگی گردنم به چپ و راست چرخوندم اومدم دوباره بخونم چشمم افتاد به جین هه سرشو گذاشته بود روی کتاب روبه روش و خوابش برده بود. یه لبخند اومد رو لبم رفتم یه پتو آوردم کشیدم روش موهاش دورش پخشو پلا شده بود و رو صورتش ریخته بود از رو صورتش زدم کنارو مرتبشون کردم مثله بچه ها شده بود. برگشتم دیدم مونکوت بهم نگاه میکنه به روی خودم نیاوردمو به خوندن کتابا ادامه دادم. ساعت دیگه نزدیکای صبح بود دیگه نمی تونستم تمرکز کنم خیلی خوابم میومد _بچه ها بهتره بقیشو بزاریم واسه فردا. همه موافقت کردن مونکوت اومد جین هه رو بیدار کنه که بره تو اتاقش بخوابه که گفتم_نه بیدارش نکن بد خواب میشه خودم میبرمش تو اتاق. خیره نگام کردو چیزی نگفت. آروم دستمو بردم زیر زانوهاشو گردنش و بعد بلندش کردم سرش رو سینم بود رفتم طبقه بالا چقد سبک بود. درو با پام باز کردم رفتم تو تا حالا اتاقشو ندیده بودم چقد مرتب بود. گذاشتمش رو تخت پتوشو صاف کردم اومدم برم بیرون که چشمم به یه قاب عکس افتاد عکس یه زن و یه مرد با یه بچه بود. فهمیدم حتما عکس پدر مادرشه پیشش رو تخت نشستم و قاب عکس و گرفتم چقد بچگیاش بانمک بود یه لبخند زدم کیووت. به عکس باباش نگاه کردم خیلی برام آشنا بود.بعد یکم نگاه کردن گذاشتم سره جاشو پاشدم. دره اتاقو آروم بستم برگشتم دیدم مونکوت پشتمه_هههه ترسوندیم. پوکر نگام کردو گفت_بهتره زیاد باهاش صمیمی نشی وگرنه وابستش میشی اونوقت دیگ نمی تونی برگردی. بعدم رفت تو یکی از اتاقاو درو بست.چی میگه برا خودش نصفه شبی؟😑😐😏 شونه بالا انداختم و رفتم گرفتم خوابیدم.