دستاورد های بزرگ علمی زنان

در طول تاریخ ، زنان نقش مهمی در پیشرفت و عملکرد بهتر علم داشتند مثل:...

(هایپشا) در میانه ی قرن چهارم در اسکندریه به دنیا آمد، او یک فیلسوف و ریاضیدان بود. یکی از بزرگترین دستاورد های او را می توان بهبود بخشیدن طراحی و ساخت اسطرلاب شمرد. هایپشا اولین زن ریاضیدان تاریخ بود اما با این وجود عده ای نظر مساعدی با فعالیت های او نداشتند و او را کافر میدانستند و در نهایت در سن 40 یا 50 سالگی بدون شیوه ی قانونی به دست گروهی اعدام شد.

(لیز مایتنر)در سال ۱۸۷۸ در شهر وینِ اتریش به دنیا آمد. او یک فیزیکدان بود و بر روی موضوع رادیواکتیویته تحقیق می کرد. او از سال ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۳، استاد مؤسسه ی تحقیقاتی کایزا ویلهلم و دانشگاه برلین بود . او به دلیل یهودی بودن مجبور به ترک آلمان شد. لیز مایتنر عضو گروه تحقیقاتی ای بود که فرآیند شکافت هسته ای را کشف کرد، با این حال، فقط دوست او یعنی اتو هان شناخته شد و جایزه ی نوبل شیمی را به خاطر این کشف دریافت کرد. گرچه کشف مایتنر بسیار مهم بود، اما تا سال ها بعد، ارزش و دستاوردهای او توسط جامعه ی علمی نادیده گرفته شد. اما بالاخره نام او به شهرت رسید .

(آیدا لاولیس)در سال ۱۸۱۵ در شهر لندنِ بریتانیا به دنیا آمد. او ریاضیدان، دانشمند علوم کامپیوتری، نویسنده و تنها دختر آنا ایزابلا و لرد بایرون، شاعر مشهور بریتانیایی بود.وقتی ایدا یک ماهه بود، پدرش، او و مادرش را ترک کرد .مادر ایدا مطلقاً ممنوع کرده بود که او هم مانند پدرش به دنبال ادبیات برود و زندگی اش را وقف آن کند. با این حال، ایدا بیشتر به دنیای علم علاقمند بود؛ او در سن 18 سالگی با چارز ببج آشنا شد و به گروه او که بر روی ساختن ماشین محاسبه گر کار میکرد پیوست به این ترتیب او توانست اولین الگوریتم برای یک یک دستگاه بسازد

(جوسلین بل برنل) جوسلین بل برنل در سال ۱۹۴۳ در شهر بلفاستِ ایرلند به دنیا آمد. او یک متخصص فیزیک نجومی بود و اولین سیگنال رادیویی از یک تپ اختر را کشف کرد. متاسفانه اوهم یکی از زنانی بود که با وجود این موفقیت شناخته نشد.

(ماری کوری)در سال ۱۸۶۷ در شهر ورشو لهستان به دنیا آمد. او یک دانشمند مشهور بود و در دو رشته ی فیزیک و شیمی، موفق به دریافت جایزه ی نوبل شد. ماری کوری پایه گذار تحقیقات در حوزه ی رادیواکتیویته بود و روش های ایزوله کردن ایزوتوپ های پرتوزا را کشف کرد. همچنین دو عنصر شیمیایی پولونیوم و رادیوم، کشف این دانشمند بود. زندگی او به معنای واقعی با رادیو اکتیو احاطه شده بود و همه جا آن را با خود می برد. و متوجه خطرات آن نبود.

(ولنتینا ترشکوا)در سال ۱۹۳۷ در روسیه به دنیا آمد. او یک فضانورد و سیاستمدار بود. ترشکوا اولین زنی بود که به فضا رفت ،گرچه پرواز ولنتینا بسیار خوب آغاز شد، اما در مسیر پرتاب فضاپیما در مدار زمین، به دلیل مشکلی که در سیستم به وجود آمده بود نتوانست فضاپیما را به سمت هدف هدایت کند. اما در نهایت توانست اطلاعاتی که با خود جمع آوری کرده بود را با موفقیت به مقصد برساند.

(ریتا لوی-مونتالچینی)در سال ۱۹۰۹ در شهر تورینِ ایتالیا به دنیا آمد. او یک دانشمند بود که حوزه ی تخصصی اش عصب شناسی بود.با این وجود، او زندگی راحتی نداشت. او که در دوران جنگ جهانی، در دانشگاه مشغول به تحصیل بود، به خاطر زن و یهودی بودنش با مشکلات زیادی رو به رو شد. به دستور نخست وزیر آن زمان ایتالیا، قوانینی بر علیه یهودیان در این کشور وضع شده بود، به همین دلیل، ریتا مجبور شد کارش در دانشگاه را رها کند و آزمایش هایش را در خانه انجام دهد. با پایان جنگ، تلاش ها و تحقیقات چندین ساله ی او و، استنلی کوهن، که متخصص علم بیوشیمی بود، به بار نشست. ریتا موفق به ایزوله کردن «فاکتور رشد اعصاب» شد، نوعی پروتئین که برای ادامه ی حیات نورون ها ضروری است. این اولین یافته در زمینه ی ارتباط سلول به سلول بود.

(مارگاریتا سالاس)در سال ۱۹۸۳ در اسپانیا متولد شد. او موفق به دریافت مدرک دکتری تخصصی در رشته ی شیمی از دانشگاه کومپلوتنسی شهر مادرید شد. سالاس در پیشرفت تحقیقات حوزه ی بیوشیمی و زیست شناسی مولکولی در اسپانیا نقش زیادی داشته است. مارگاریتا به دلیل فعالیت های تحقیقاتی اش در زمینه ی خوانش اطلاعات ژنتیکی شهرت یافته است. تحقیقات او بر روی موضوع ویروس باکتریایی Phi29 تمرکز دارد، مسأله ای که باعث شده درک بهتری از مباحث مختلفی از جمله نحوه ی رفتار دی ان ای، به وجود آید.

(هدی لامار)در سال ۱۹۱۴ در شهر وینِ اتریش به دنیا آمد. او یک بازیگر و مخترع آمریکایی الاصل بود. داستان زندگی هدی لامار به ویژه از این نظر جالب توجه است که علیرغم اینکه او بیشتر زندگی اش را به کار بازیگری در سینما مشغول بود، اما یکی از مخترعینی به شمار می رود که در ساخت اولین نمونه از یک زنجیره ی گسترش یافته با یکدیگر همکاری داشتند. این زنجیره ی گسترش یافته، ارتباطات بی سیم از راه دور -که امروزه آن را به عنوان وایفای می شناسیم- را امکان پذیر می ساخت.او معتقد بود اگر هم فرستنده و هم گیرنده بتوانند به طور همزمان از فرکانسی به فرکانسی دیگر بروند، هر کسی که قصد ایجاد اختلال در آن سیگنال را داشته باشد، موفق به پیدا کردن سیگنال نخواهد شد. اما متأسفانه او هرگز به خاطر این اختراع مورد تحسین نشد