آیا عقیده تناسخ درسته؟

تناسخ به معنای برداشتن چیزی و گذاشتن چیز دیگری به جای آن یا تغییر دادن چیزی به چیز دیگر است. در تعریف تناسخ آمده است آنگاه که انسان می‌میرد، روح او به جای انتقال به عالم آخرت، باز به این جهان برمی‌گردد و در جستجوی قالبی برای ادامه زندگی مادی خود، گاه در وجود گیاهان، گاه در بدن حیوانات و گاهی در بدن انسان وارد می‌شود.

انواع تناسخ: تناسخ نزولی این قسمت از تناسخ عبارت است از انتقال روح کامل نشده به جایگاهی پایین‌تر، مانند انسانی دیگر یا حیوان یا گیاه یا جماد. خود این قسمت از تناسخ بر چهار گونه است که عبارتند از «نَسخ» و «مَسخ» و «رَسخ» و «فَسخ» بیان می‌کنند. نسخ: انتقال روح انسان به جسم انسان دیگر مسخ: انتقال روح انسان به جسم حیوان رسخ: انتقال روح انسان به جسم گیاه فسخ: انتقال روح انسان به جسم جماد

تفاوت مسخ و تناسخ: در تناسخ، روح پس از جدایی از بدن خویش، به جنین یا بدن دیگر تعلق می‌گیرد، ولی در مسخ، روح از بدن جدا نمی‌شود. بلکه تنها شکل و صورت بدن تغییر می‌کند تا انسان تبهکار خود را به صورت حیوان دیده و از آن رنج ببرد. به تعبیر دیگر نفس انسان تبهکار از مقام انسانی به مقام حیوانی تنزل نمی‌کند.

انواع تناسخ: تناسخ مُلکی تناسخ ملکی در اصصلاح فلسفی عبارت است از این که نفس انسانی، با توجه به ارتباط و عشقی که بین جسم و روح وجود دارد، با از بین رفتن و مرگ بدن اول، بدون فاصله زمانی و بدون وقفه، وارد بدنی دیگر شود.

انواع تناسخ: تناسخ صعودی تناسخ صعودی به معنای انتقال روح از یک مرتبه و مرحله پایین‌تر به مرحله بالاتر است. مثلا روح از جسم نباتی به بدن حیوان منتقل می‌شود و سپس در مرحله بعد به جسم انسانی و در مرحله بعد، از جسم انسانی به مراتب بالاتر روحانی یا طبق نظر بعضی به فرشته یا جرم آسمانی منتقل می‌شود.

انواع تناسخ: تناسخ صعودی تناسخ صعودی به معنای انتقال روح از یک مرتبه و مرحله پایین‌تر به مرحله بالاتر است. مثلا روح از جسم نباتی به بدن حیوان منتقل می‌شود و سپس در مرحله بعد به جسم انسانی و در مرحله بعد، از جسم انسانی به مراتب بالاتر روحانی یا طبق نظر بعضی به فرشته یا جرم آسمانی منتقل می‌شود.

انواع تناسخ: تناسخ ملکوتی این قسم از تناسخ عبارت است از انتقال نفس از بدن دنیوی به بدن اخروی‌ای که با اخلاق و ویژگی‌هایی که در دنیا کسب کرده است، تناسب دارد. این قسم از تناسخ به عقیده فلاسفه، نه تنها ممکن است بلکه واقع نیز شده است. این مسأله در ادبیات دینی، با عنوان تجسم اعمال بیان شده است. مباحثی که در ادامه مطرح می‌شود، مربوط به تناسخ مُلکی است ولی تناسخ ملکوتی مورد قبول برخی حکما و فلاسفه مسلمان است.

تفاوت تناسخ و رجعت در قیامت: تناسخ یعنی بازگشت دوباره روح پس از مرگ در جسمی دیگر ولی رجعت بازگشت روح به همان بدنی است که لحظۀ مرگ از آن جدا شده است. در جریان عزیر نبی در قرآن به چگونگی زنده شدن مردگان پس از مرگ اشاره شده است.

دلایل عقلی و نقلی باطل بودن عقیده تناسخ: 1. تعلق دو نفس به یک بدن اجتماع دو نفس در یک بدن باطل است: زیرا ۲ روح نمیتواند در یک جسم باشد ،لازم است از نظر صفات نفسانی دارای دو وصف مشابه باشد. مثلاً آنجا که از طلوع آفتاب آگاه می شود و یا به کسی عشق می ورزد باید در خود این حالات را به طور مکرر در یک یک آن بیابد؛ و به عبارت دیگر، نتیجه تعلق دو نفس به یک بدن، داشتن دو شخصیت و دو تعین و دو ذات در یک انسان است و در حقیقت لازمه آن این است که واحد، متکثر و متکثر واحد گردد. زیرا فرد خارجی یک فرد از انسان کلی است و لازمه وحدت، داشتن نفس واحد است ولی بنا بر نظریه تناسخ، دارای دو نفس است طبعاً باید دو فرد از انسان کلی باشد و این همان اشکال واحد بودن متکثر و یا متکثر بودن واحد است و این فرض علاوه بر این که از نظر عقل محال است محذور دیگری نیز دارد و آن این که باید هر انسان در هر موردی دارای دو اندیشه و آگاهی و دیگر صفات نفسانی باشد.

2. نبودن هماهنگی میان نفس و بدن ترکیب بدن و نفس یک ترکیب واقعی و حقیقی است. هرگز مشابه ترکیب صندلی و میز از چوب و میخ (ترکیب صناعی) و نیز مانند ترکیبات شیمیایی نیست، بلکه ترکیب آن دو، بالاتر از آن ها است و یک نوع وحدت میان آن دو حاکم است و به خاطر همین وحدت، نفس انسانی هماهنگ با تکامل بدن پیش می رود و در هر مرحله از مراحل زندگی نوزادی، کودکی، نوجوانی، پیری و فرتوتی، برای خود شأن و خصوصیتی دارد که قوه ها به تدریج به مرحله فعلیت می رسد و توان ها حالتِ «شدن» پیدا می کنند. در این صورت نفس با کمالات فعلی که کسب کرده است چگونه می تواند با سلول نباتی و یا نطفه حیوانی و جنین انسانی متحد و هم آهنگ گردد، در حالی که نفس از نظر کمالات به حد فعلیت رسیده و بدن، در نخستین مرحله از کمالات است و تنها قوه و توان آن را دارد.

دلایل نقلی و آیات برای باطل بودن عقیده تناسخ: «حَتَّی إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَهٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُونَ» (مؤمنون/ 99-100). لحظه ای که پیک مرگ به سراغ یکی از آنان می آید می گوید: پروردگارا! مرا به دنیا باز گردان تا عمری را که ضایع کرده ام با عمل صالح جبران نمایم. خطاب می آید: «کَلا» دیگر بازگشتی نیست و این سخنی است که او گوینده آن است و سودی در آن نیست، پیش روی او تا روز قیامت مانعی است که از رجوع او جلوگیری می کند.این آیه صراحتاً بازگشت به این زندگی را برای جبران گذشته نفی می کند. حدیث امام رضا (ع) درباره باطل بودن عقیده تناسخ و کافر بودن فرد معتقد به تناسخ:《کسی که عقیده به تناسخ داشته باشد ایمان به خدا ندارد و بهشت و دوزخ را انکار می کند.》 به این معنا که شخص معتقد به تناسخ گمان میکند بعد از مرگ زنده نخواهد شد و بهشت و جهنمی نیز نخواهد بود و بدین وسیله کفرش را اثبات مینماید.

خوب دوستان،مطالب تست تموم شد یکم زیاد شد ولی خوب میتونید سر فرصت بخونید. امیدوارم به اطلاعاتتون اضافه شده باشه،حمایت با لایک و نظر یادتون نره خدانگهدار👋🏻🌱🤍