نبرد خشم8

ببر سیاه پنجه های سفت و تیز خود را بر روی شانه ی میدوری فشار داد و چندی نگذشت که به همین سبب خون از شانه اش فواره زد. دندان های براق خود را بر روی زبانش فشار داد تا جیغش به هوا نرود؛ سپس با یک پرش بلند به سمت درختان انبوه قسمت مخالف جنگل و پشت تخته سنگی پنهان شد. در همان لحظه بود که میدوری ناگهان چیز نرمی را روی پاهایش احساس کرد... ( بچه ها اینجا یکم تغییر دادم و بهتر توضیح دادم ) میدوری آرام و با وحشت آب دهان خود را قورت داد؛ سپس به روی پایش چشم دوخت و با احتیاط به پنجه ی پشمالو و نرم همان گربه که زخم خونینی را به وجود آورده بود نگریست. هیچ دردی احساس نمیکرد؛ گربه باز هم ناپدید شد و میدوری را به حال خود رها کرد. چندی نگذشت که درست در چند قدمی حمله ی دیگر ببر میدوری ناخواسته مشتی حواله ی صورتش کرد. مشت به قدری محکم بود که ببر به سمت سخره پرت شد. میدوری هاج و واج به صورت زخمی ببر خیره شد و سپس به دست مشت شده اش نگریست و در کمال تعجب و ناباوری متوجه شد شانه اش کاملا بهبود یافته و دور دستش هاله ی سبزی درحال چرخیدن است! ببر دیگر به سمت میدوری هجوم آورد که با لگد قدرتمند میدوری او هم به عقب پرت شد! میدوری ذوق زده، سعی کرد جدیت خود را حفظ کرده و به سمت ببرها که حال مانند جنازه ای بی حال بر روی زمین دراز به دراز خوابیده بودند.

میدوری با غرور به دو ببر خیره شد. دیگر چیزی به طلوع خورشید نمانده بود. میدوری با افتخار دور ببر ها رژه میرفت که ناگهان هاله ی دور بدنش کم کم محو شد و درد دردناک شانه اش دوباره برگشت. گربه ظاهر شد و میو میوی بلندی سر داد، چند بار این کار را تکرار کرد اما هیچ نشد؛ در آخر گربه ناپدید شد و میدوری حرف های آخرش را به زبان آورد؛ درد هر لحظه بیشتر و بیشتر میشد و میدوری نمیدانست کار درست چیست. مشخص بود که شخص پر غروری همانند میدوری ابدا به تسلیم شدن فکر نمیکرد اما واقعا کار درست چه بود؟ هیچکس در آن دور و بر نبود و هر موقع امکان داشت که ببر ها برخیزند و از او انتقام سختی بگیرند؛ در آخر میدوری مجبور به شکست میشد و خود را تسلیم میکرد بنابراین دیگر تمنایی نکرد و بر روی زمین افتاد، خورشید درآمده بود و نسیم بامدادی بر سر و صورتش چک میزد. انگار که میگفت: - پاشو خرس گنده، جم کن خودتو عین مرغ نشستی داری مردنتو تماشا میکنی؟ یه کاری کن!! حق با نسیم بود اما میدوری چشمانش را بر روی هم گذاشته بود و آخرین لحظات خود را میشمرد. دیگر چیزی به عدد 2 نمانده بود که صدای دختری از دور شنیده شد... .

خب، این پارت هم به آخرش رسید. ممنون که باهام همراه بودید، ناظر لطفا منتشر کن، خدانگهدار.

نتیجه چالشه...