لرنوشیپای پارت¹

امروز بیست و یکمِ مارسه...یه روزِ عادی حداقل یه روزِ عادی از زندگیِ من...خوب...خیلیم بد نیست... ( دستامو روی زانو هام فشار دادم* مهم نیست که فکر میکنم زندگیم بده یا خوب... یا حسم به بقیه...من فقط...( سرفه* امیدوارم امسال... بم.یرم! ( تا به خودم اومدم دیدم روی صندلیا ولو شدم...مردم دورم جمع میشدن و پرسنلِ بیمارستانو صدا میزدن اونا...دارن میان سمتِ من؟ &-نیکو تحمل کن:) _من...خو...بم... آره هنوز صداها رو می شنوم...ولی...من اونو نمیشناختم و اون اسممو میدونه؟ ........ ( در حالی که سعی میکردم چشمامو باز کنم دوباره همون صدا رو شنیدم...

روری-نیکو!!! حالت خوبه؟؟؟؟ _اوو...روری چان تویی؟...^^' روری- نمیدونی چقد نگرانت بودم... تو... تقریباً مر.ده بودییی!!!! سانگو( مادرِ روری )-عههه روری!! آدم اینجوری با دوستش که تازه به هوش اومده حرف میزنه؟:/ _ *خنده* اشکالی نداره خانمِ سانگو میدونم روری منظورِ بدی نداره^^ سانگو : خیله خوب...استراحت کن با مادرت تماس گرفتم و گفتم یکم دیرتر میای _ممنونم:) او...بهش گفتین من بیمارستانم؟؟!!!0_0 ( روری اومد کنارِ تختم و لپامو کشید -معلومه که نه خنگول سانگو : خوب ...بدبختانه اون دروغگوی خیلی خوبیه *خنده* روری : مامااان تنهامون بزار-_- سانگو : خیله خوب ( از اتاق خارج شد و درو بست* روری : خوب بگو ببینم هنوزم داریش...؟*چشمک* _اوو اونو؟ آره...ولی خوب...هنوز نفهمیدم چطوری کار میکنه یا...( در همین حین که سعی میکردم توضیح بدم دستمو توی جیبم بردم که درش بیارم اما _نیستش!...

روری : ایییی نیکو جان...باهام روراست باش‌...این یکیو چیکارش کردییی؟؟؟؟؟ _هیچی هیچی باور کن!!( لعنتی...خیلی عصبانیه فکر نکنم حرفمو باور کنه _هوف...تو راه تصادفی افتاد تو جوب +دوبارههه؟؟؟ _اگه فقط یکی دیگه برام بخری قول میدم...جبران میکنم:) +خیلی خوب باشه...ولی باید صبر کنیم تا مرخص شی _چی؟ خوب...چقد طول میکشه؟ +دکتر گفت هر وقت حالت خوب شد می تونی بری _خوب...؟ من خوبم + حتی فکرشم نکن=-= _*خنده* چیه؟ میترسی این یکی رم بشکونم؟ +هع...چییی؟!...تو فکر میکنی من همچین آدمیم؟؟؟ من فقط...به این جمله های "من خوبم" و "چیزیم نمیشه" اعتماد ندارم _یعنی...میگی دروغ میگم؟ +حیحیحی... دقیقاً...یعنی خوب...وقتی تو میگی تابلوعه که دروغن _:/ (+)روری : واقعاً چیزیت نمیشه؟... _رورییی چاااننن*-* مرسییی( از تخت اومدم بیرون و پریدم بغلِ روری ........ روری : خیلی خوب الان فقط باید اون دستفروشه رو پیدا کنیم یادته آخرین بار کجا بود؟... ( هیچوقت یادم نمیره...هر کاری میکنم...نمی تونم فراموشش کنم...

*سه سال قبل : &-تو اینجوری بهش صدمه میزنی &+که چی؟ تو خواستی به دنیا بیاد &-من نمیدونستم تو انقدری مسئولیت پذیر نیستی که حتی نمی تونی یکم به خانوادت توجه کنی &+اگه تو و اون بچه ی لعن.تیت هر چی که داشتم و ازم نمیگرفتین شاید می تونستم روی خوش نشون بدم &-بس کن... اون دخترته &+راست میگیا...اون بچمه خودم به وجود اوردمش خودمم از بین میبرمش! ( من...چیکار می تونستم بکنم؟ همون جا میخکوب شده بودم و زل زده بودم بهشون و اونا...حتی متوجهم نشدن &-خودت اینطوری می خوای دیگه نه؟ *فرو کردنِ چا.قو* دستت...به بچم...نخوره! ( مادرم در حالی که اشکاشو پنهون میکرد از آشپزخونه میومد بیرون &-اوه...نیکو؟ از کِی اینجا وایسادی؟ _اشاره به ج.سدِ توی آشپزخونه* اون باباس؟!... &-عزیزم... دیگه تموم شد^^ اون هیولا دیگه نمی تونه اذیتت کنه.....