دوستش دارم تا مرگ؛

من هیچ نبودم اما اینک اینجایم خوابهای شبانه‌اش را نگهبانی میکنم "دوستش دارم تا مرگ" شما میتوانید همه چیز را نابود کنید هر چه را میخواهید او تنها کافی است که آغوشش را بگشاید تا همه چیز را باز بسازد "دوستش دارم تا مرگ"

او عدد ها را از دور ساعت های اطراف پاک کرد او با زندگی من پرنده های کاغذی ساخت و به خنده های بلند انداخت او پل‌هایی ساخت میان ما و آسمان هر وقت که نمیخواهد بخوابد ما از آن ها گذر میکنیم "دوستش دارم تا مرگ"

او باید در هر جنگی شرکت کرده بوده باشد که چنین قدرتی دارد. او باید در هر جنگی در هر زندگی‌ای، در هر عشقی بوده باشد او چنان به خوبی زندگی میکند تا به رویای عقیق وارش برسد در میانه‌ی بیشه‌هایی که نقاشی کرده، میرقصد. بر گیسوانش روبانی میبندد و بعد آن را در باد رها میکند و گاه برایم آواز میخواند از اینکه سعی در نگه‌داشتن بر باد ها، اشتباه است.

برای آمدن به غارش همان اتاق پنهان زیر شیروانی باید که ترانه ها را با میخ به کفش های چوبی‌ام بکوبم من تنها باید بنشینم نباید چیزی بگویم نباید چیزی بخواهم تنها باید تلاش کنم که مال او باشم.