☆پنجشنبه‌های‌بنفش

حس قشنگی داره متعلق به یک نفر بودن ؛بدونی که تمامت برایِ یک نفره ، اون یک نفری که بیشتر از جونت دوستش داری ، اون یک نفری که شبا قبل خواب بهش فکر میکنی ، اون یک نفری که وقتی چشمای قشنگ و اون مژه‌های بلندشو میبینی از خود بی خود میشی و اون یک نفری که همیشه موقع حرف زدنِ باهاش لبخند رو لباته.این حسی که دلیل به وجود اومدنش تو بودی رو با دنیا عوضش نمیکنم روحِ من.

راستش نمیگم که همیشه آدم خوش شانسی بودم ، اما برای داشتن تو بدون اغراق بودم و هنوزم هستم! تویی که شک ندارم بودنت مثل چشمات قشنگه. بودن تو ذوق انگیز ترین چیز توی زندگی منه!من با تو حتی روزمرگی هامم دوست دارم. با تو میشه نشست و تا ساعت ها به ترک لای دیوار خندید و میدونی قشنگ ترین جاش کجاست؟ من با تو خودمو بیشتر دوس دارم. خیلی بیشتر :))

تو دقیقا همون قسمت قشنگ زندگیِ منی که همیشه به وجودش میبالم ؛ تو همون یه نفری هستی ک دلم میخواد پا به پاش پیر بشم ؛ تو همون یاری هستی ک شهریار میگه بدون وجودش شهر ارزش دیدن نداره !تو آغاز و انتهایِ منی ؛ یه جوری ک بند بندِ وجودم دیوونه‌وار تو رو می‌پرسته ! تو خوش قلب ترین آدمِ دنیایی و قطعا خدا خیلی منو دوس داشته که تورو بهم داده ؛

ولی هیچکس چشماش مثل تو قشنگ نیست ، هیچکس مثل تو نمیتونه انقد قشنگ بخنده.هیچکس به اندازه تو برام دوست داشتنی نیست.تو کاری میکنی حتی قلبمم لبخند میزنه.