پرنده ها

کاور تست 🐦💓

پَرَنده یا مُرغ[۱] به جانوران مهره‌داری گفته می‌شود که بدنی پوشیده از پر دارند، خونگرم اند، بال دارند، بر روی دوپا راه می‌روند و تخم می‌گذارند. بیشتر پرندگان توانایی پرواز دارند. تا کنون حدود ۱۱٬۰۰۰ گونه پرنده در سراسر جهان شناسایی شده‌است.

بیشتر پرندگان برای پرواز سازش یافته‌اند. شکل آن‌ها چنان است که مقاومت هوا را در هنگام پرواز کم می‌کند. افزون بر این، پرندگان پروازی نسبت به جثه‌ای که دارند سبک اند. سبکی آن‌ها تا حدی به جهت آن است که بیشتر استخوان‌های آن‌ها توخالی است. علاوه بر این، کیسه‌های هوادار کوچک در همه جای بدن خود دارند؛ کیسه‌های هوادار مانند بالن‌های کوچک کار می‌کنند. پرهای بال و دم پرندگان کمک خوبی برای پرواز آن‌ها است. ماهیچه‌های نیرومند بال‌ها نیز در پرواز به آن‌ها یاری می‌کند. پرندگان مانند پستانداران خونگرم بوده و بدن آن‌ها حتی از بدن انسان گرم‌تر است. بدن برخی از پرندگان دمای در حدود ۴۵ درجه دارد.

همهٔ گونه‌های پرندگان تخم می‌گذارند. بیشتر پرندگان برای تخم‌های خود لانه می‌سازند. تخم پرندگان چند روزی باید گرم نگاه داشته شود تا جوجه در آن تشکیل شود. بیشتر پرندگان با خوابیدن روی تخم، آن را گرم نگه می‌دارند. در بسیاری از پرندگان پدر و مادر به نوبت روی تخم‌ها می‌خوابند. در بعضی دیگر تنها مادر روی تخم می‌خوابد و فقط برای تهیه خوراک لانه را ترک می‌کند. در سرزمین‌های گرم چند نوع از پرندگان تخم‌های خود را در آفتاب قرار می‌دهند تا جوجه‌ها به عمل آیند. بعضی از جوجه‌ها پس از خروج از تخم برهنه‌اند، مانند جوجه سینه‌سرخ و گنجشک. این جوجه‌ها ناتوان نیز هستند. بعضی دیگر از کُرک پوشیده‌اند؛ مانند جوجه‌های مرغ و مرغابی و می‌توانند به محض خروج از تخم راه رفته و به‌طور مستقل تغذیه کنند.

غذای پرندگان گوناگون متفاوت است و گاه از روی نوک آن‌ها می‌توان نوع تغذیه آن‌ها را حدس زد. منقار برخی پرندگان کوتاه و مخروطی است و برای شکافتن دانه مناسب است. پرندگان شکاری، منقاری تیز و خمیده داشته که برای دریدن طعمه مناسب است. مگس‌مرغ نوک دراز و باریکی دارد که برای مکیدن شهد گل‌ها مناسب است. منقار پلیکان بسیار بزرگ است و سبد خوبی برای جا دادن ماهی‌ها. هیچ پرنده‌ای از هر نوع که باشد دندان ندارد و غذا را در سنگدان خود آسیا می‌کند.

پرندگان برای انسان سود بسیار دارند. حشرات زیان‌آور، موش، دانه‌های گیاهان هرز، و جانوران مرده را می‌خورند. بخشی از غذای ما از پرندگان است. کبوتر نامه‌بر در دوران‌های تاریخی برای فرستادن پیام به کار می‌رفت. مرغ ماهیخوار ممکن است برای کمک به ماهیگیران آموخته شود. باز، نیز ممکن است برای کمک به شکارچیان آموخته شود.

پرندگان آوازخوان و طوطی‌سانان بیشتر به عنوان حیوان خانگی کاربرد دارند. کاربرد دیگر پرندگان در تهیهٔ کود مرغی است. پرندگان در فرهنگ، مذهب، شعر و موسیقی انسان‌ها وارد گشته‌اند و به زندگی ما پیوند خورده‌اند. در نتیجهٔ رفتارهای انسان‌ها از سدهٔ ۱۷ میلادی به این سو ۱۲۰ تا ۱۳۰ گونه از پرنده‌ها منقرض شده‌اند و صدها گونه هم پیش از سدهٔ ۱۷ از دست رفته بودند. امروزه با وجود آنکه تلاش‌هایی در زمینهٔ نگهداری و حمایت از پرندگان صورت گرفته با این حال ۱٬۲۰۰ گونه از آن‌ها همچنان رو به انقراض‌اند

رژیم غذایی پرندگان متنوع است و شامل شهد، میوه، گیاه، دانه، مردار، و جانوران گوناگون ریزجثه می‌شود. پرنده‌ها دندان ندارند و دستگاه گوارشی آن‌ها به غذای ناجویده که به شکل کامل فرو برده شده باشد، تطابق یافته‌است. بعضی پرندگان روش‌های متعددی را برای تغذیه و یافتن غذا به کار می‌برند، اما بعضی دیگر تنها غذای ویژه‌ای به عنوان منبع اصلی غذاییشان دارند. بسیاری پرنده‌ها به شکار حشرات می‌پردازند و آن‌هایی که با خوردن حشرات مزاحم باعث کنترل جمعیت این آفت‌ها می‌شوند از ارزش اقتصادی بالایی برای جوامع کشاورز برخوردار هستند و حضور و نگهداری از آن‌ها در برنامه‌های بازداری زیستی آفت توصیه می‌شود. تغذیه‌کنندگان از شهد دارای زبان‌های به ویژه تطبیق یافته و پرزدار و در بعضی موارد منقارهای شکل‌یافته برای دسترسی بهتر به شهد موجود در گیاهان هم‌فرگشت‌یافته هستند. کیوی‌ها و آبچرها دارای منقارهای بلند هستند که با آن‌ها بی‌مهرگان را از شن‌ها بیرون می‌کشند. غواص‌ها، اردک‌های شیرجه‌زن، پنگوئن‌ها، و ماهی‌گیرک‌ها غذای خود را زیر آب به دست می‌آورند و از بال‌های خود به عنوان پیش‌بنده درون آب بهره می‌گیرند،در حالی که شکارچیان هوایی چون بوبی‌ها، ماهی‌خورک‌ها، و پرستوهای دریایی با شیرجه به درون آب اقدام به شکار طعمه می‌کنند. بعضی پرندگان همچون فلامینگوها غذای خود را از راه بیختن (فیلتر کردن) آب دریاچه‌ها و مرداب‌ها به دست می‌آورند. غازها و مرغابیان پهنه‌چین نیز اغلب چرا می‌کنند. بعضی گونه‌ها، از جمله کاکاییان و کاکایی‌اقیانوسی، اقدام به طعمه‌دزدی از دیگر پرندگان می‌کنند.طعمه‌دزدی اما نه روش اصلی تهیه غذا برای این پرندگان، که رویکردی برای افزایش میزان غذای دریافتیشان است. بعضی پرندگان نیز مردارخوار هستند؛ کرکس از جمله پرنده‌هایی است که تنها اقدام به خوردن مردار می‌کند، ولی پرندگان دیگری چون کلاغ و کاکاییان صرفاً فرصت‌طلب هستند و در صورت وجود مردار به خوردنش اقدام می‌ورزند.

کالبدشناسی ظاهری یک پرنده: ۱-نوک ۲-تارُک ۳-عنبیه ۴-مردمک ۵-روتنه ۶-پوشپرهای کوچک ۷-شانه ۸-پوشپرهای میانی ۹-شاه‌پر ۱۰-پشت ۱۱-شاهپراولی‌ها ۱۲-زیرِدم ۱۳-ران ۱۴-زانو ۱۵-مچ پا / قلم پا ۱۶-پا ۱۷-ساق ۱۸-سطح شکمی ۱۹-پهلو ۲۰-سینه ۲۱-گلو (اگر برجسته باشد: طوق) ۲۲-آویزک

همه پرندگان دارای یک برآمدگی استخوانی از جنس کراتین هستند که دها نشان را می ­سازد. منقار پرندگان براساس نوع تغذیه ­ای که دارند متفاوت است. همچنین بسیاری از پرندگان از منقار خود برای حفاری، آماده سازی لانه، حمل مواد مختلف و گاهی حتی به­ عنوان سلاح دفاعی استفاده می­ کنند.

بدن تمامی پرندگان از پر پوشیده شده است. این یکی از اصلی ترین ویژگی پرندگان است که آن ­ها را از سایر جانوران متمایز می­ کند. پرها از کراتین ، سایر پروتئین ­ها و رنگ­دانه­ هایی که منعکس کننده نور است، تشکیل شده است. پرها کاربردهای متفاوتی دارند. تعدادی از پرها جنبه زینتی دارند و در فصول جفت ­گیری برای جذب جنس ماده مورد استفاده قرار می ­گیرد. تعدادی وظیفه کنترل پرواز را به­ عهده دارند و پرهای پایینی پرنده، اغلب نقش عایق را بازی می ­کنند. پرندگان حداقل یک­ بار در سال پرهای خود را از دست می ­دهند که به این عمل پرریزی می­ گویند