سیاره دهم

از اولین باری که اون نیروی اهریمنی خودشو نشون داد یک سال گذشت و حالا دیزی 17 سالش شده، اون قراره امروز از انسالین به جزیره‌ای آرگو بره. . ژنرال شینیوا:«آرورا دیزی وقتی به آرگو رسیدی به دیدن ملکه آرگو برو و بگو تا برات شغلی بده شاید یکی از سربازان برای جنگ با تن تن ها بشی.» دیزی:«ممنون ژنرال شینیوا!.» ژنرال شینیوا:«دیزی اول برو پیش خواهرت دانیار.» دیزی:«باشه ژنرال و بای بای.» . . . دیزی با استفاده از ماشین مکانی به آرگو رفت، آرگو جزیره‌ای بود که پر از دانش فناوری های پیشرفته بود چون جزیره‌ای آرگو از بقیه شهر ها چند هزار سال زودتر کشف شده بود و اولین کسی که توی جزیره‌ای آرگو پا گذاشت اسم اون آرگو بود و تا حال زنده است چون اون اولین کسی بود که توی جزیره‌ای آرگو پا گذاشته بود برای همون اسم اونجا رو جزیره‌ای آرگو گذاشتند و ملکه آرگو حدودا چند صد هزار سال سن دارد و قدرت اون زمان است او می تواند آینده و گذشته رو ببیند و حتی اونا رو تغییر دهد. . . دیزی به عنوان یک شوالیه با اونجا رفته بود و هدفش این بود که یه ژنرال بشه!. همین که دیزی به آرگو رسید خواهرش دانیار به دنبال او اومده بود. دانیار همین که دیزی رو دید بدو بدو رفت بغلش کنه و دیزی غافلگیر شد و ترسید و افتاد زمین و دانیار هم در عین افتادن دیزی رو بغل کرد و دوتاشون افتادن زمین دانیار نشست روی پای دیزی، دیزی هم روی زمین همونطور دراز کشیده بود.

دیزی گفت:«تو دیگه کی هستی؟. » دانیار:«هایییییی دیزیییییییی خواهرتو نمیشناسی برات متاسفم. » دیزی:«دانیار خودتی؟ چقد فرق کردی. » دانیار:«هی دیزی مگه چند تا خواهر داری؟. » دیزی گفت:« اه و یهو پا شد و سرش رو انداخت پایین انگار از یه چیزی ناراحت بود و بعدش گفت:«دانیار،بیا بریم خونت اینجا مردم عبور میکنن.» دانیار:«باشه، اهمممم وسایلی همرات نیست فقط خودتی؟. » دیزی:«آه، آره. » دوتاشون راه افتادن و رفتن به سمت خونه دانیار، خونه دانیار خیلی بزرگ بود و در اصل خونه نبود و یه آزمایشگاه خیلی بزرگ بود که یه اتاق خواب داشت برای دانیار همین که رسیدن رفتن سمت اتاق خواب و دیزی رفت و خوابید انقد زود خواب رفت که انگار با پای پیاده کل انسالین رو گشته بود. دانیار :«واییی دیزی تو چقد تنبلی اصلا هم عوض نشدی. »

دیزی بخاطر خسته بودن یا اینا نخوابیده بود چون اصلا خسته نبود! و در اصل خواب نبود اون توی یه رویا رفته بود رویایی مثل یه خاطره که انگار مال یه کسیه که قبلا زندگی کرده بوده! اون خاطره برای یه دختر که مثل یه بانو بود و یجوری که انگار از زندگی و همه متنفر و هیچی براش مهم نبود. توی اون خاطره اون دختر توی روستایی زندگی میکرد که خیلی سرسبز بود و یهو چشم بهم زدن آسمون قرمز شد و روی چمن ها بر از خون که انگار سیلی از خون اومده بود و توی دست اون دختر یه چاقو بود!!! دیزی همون لحظه که اون صحنه رو دید از جاش بلند شد و بیدار، کسی توی اتاق نبود دیزی پا شد و از اتاق بیرون اومد و همه جا رو گشت اما دانیار نبود. دیزی گفت احتمالا رفته بیرون . خونه دانیار خیلی پر پیچ و خم بود و حدودا 30 دقیقه طول کشید که دیزی حموم رو پیدا کنه. بعد از حموم 30 دقیقه دیگه طول کشید تا اتاق خواب رو پیدا کنه، دانیار اومده بود خونه و غذا هم آره بود. دانیار:«دیزی، بیا غذا بخوریم فقط جایی رو کثیف نکنی من از کثیفی بدم میاد. »

دیزی:«مگه من بچه ام که کثیف کنم؟. » دانیار:«تو هر چقدرم که بزرگ بشی بازم برای من خواهر کوچولویی.» دیزی چیزی نگفت و سرش رو خم انداخت و به فکر فروع رفت. دانیار:«دیزی، اولین کاری که میخوای بکنی چیه؟. » دیزی:«آه، میخوام یکی از شوالیه های آرگو بشم. » دانیار:«باشههه پس باید بریم پیش ملکه آرگو. » دیزی:«مگه میشه آرگو رو ببینیم؟. » دانیار:«معلومه، ملکه آرگو مثل ملکه انسالین یا بقیه‌ی جزیره ها نیست هر کسی میتونه اونو به راحتی ببینه.» بعد از چند دقیقه سکوت دانیار پرسید:«دیزی،حالا الان میخوای بریم پیش آرگو؟.» تا دیزی دهن باز کنه و یه چیزی بگه دانیار گفت:«دیزیییی نظرت چیه اولش بریم خرید؟ قبول کن دیگه آرگو که جایی نمیره،قبول کن. » دیزی گفت:«باشه دانیار عجله‌ای ندارم. »ویه لبخند ملیحی کرد☻.